Ostatnia część "niemieckiego tryptyku" Luchino Viscontiego. Bawarski król, Ludwik II, poszukuje absolutnego piękna. Ma nadzieję uzyskać je przez utworzenie uniwersalnego królestwa sztuki. Jego wysiłki kończą się jednak niepowodzeniem. Film został przyjety niezbyt przychylnie, ze względu na bezkrytyczny stosunek autora do legendarnego króla.
Do postaci Ludwika Bawarskiego mam szczególny stosunek, bo jest postać niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Każdemu polecam nie tylko film Viscontiego ale też biografię - jedyną wydaną w Polsce Jeana de Cartesa. Mógłbym... więcej
Tak napisał jeden z krytyków filmowych. Jest to obraz niepewny w stylu, pozbawiony jasnego punktu widzenia, nie posiada przekonywującej gęstości, odznaczający się brakiem krytycyzmu w stosunku do bohaterów, o motywacjach i celach wymykający się jasnemu osądowi, ale... więcej
W moim osobistym odczuciu jest to jeden z najbardziej zawiłych filmów Viscontiego. Bardzo trudny w odbiorze (także za długi, momentami nużący). Pełen zawoalowanych odniesień, teatralnego przepychu i muzycznych wycieczek w rejony wielkiej sztuki (opery Wagnera).
Nie ukrywam, że to nie... więcej