nie rozumiem calej tej nagonki skierowanej w strone pani Coppoli.
osobiscie uwazam film za udany, przekrecenie paru faktow historycznych jeszcze raz potwierdzilo moje i tak juz dobre zdanie o talencie i wyobrazni rezyserki. chyba pierwszy raz w historii kina, Maria Antonina zostala przedstawiona tak autentycznie, jako 15-letnia dziewczynka, zagubiona w nowym otoczeniu, nie do konca zdajaca sobie jeszcze sprawe z odpowiedzialnosci jaka zaczela na niej ciazyc. widzimy roztrzepane, trzpiotowate dziewczatko, ucieche znajdujaca w balach i niekonczacym sie pasmie beztroskich przyjec. Obserwujemy jak, pod presja dworskich etykiet i poddanych, przechodzi moralna metamorfoze, ktora i tak na nic sie nie zda w drodze na szafot.

Coppola uparcie trzyma sie wyznaczonych przez siebie juz w "Przeklenstwach niewinnosci" sciezek. Oferuje kino lagodne, operujace w sferze dziewczego swiata, do ktorego mezczyzni nie maja wstepu i gdzie kazde uczucie skrywane jest woalka niedomowienia.
I miedzy innymi z tego względu uznaje ten film jako najbardziej pokrzywdzona produkcje roku 2006 i odwaznie daje mu 8 punktow na 10.

I dodaje do ulubionych.