PILINHA: {__webCacheId=filmBasicInfo_pl_PL, __webCacheKey=30991}

Milczenie

Tystnaden
1963
7,6 7,7 tys. ocen
7,6 10 1 7714
7,5 25 krytyków
Milczenie
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

To wojna totalna. Na śmierć i życie. Totalna inwigilacja. Śledczy szantaż wspomnień duszy. W totalnej izolacji. W przeświadczeniu o samowystarczalności. I liczy się tylko totalne zwycięstwo. Aż zostanie się tylko samemu na arenie.
Jedna ma wykształcenie, wiedzę, osiągnięcia, druga zmysłowe ciało, fizyczne piękno i...

więcej

Kto tę głupotę napisał? Ja w kinie widziałem w 9 czerwca 1971 roku na senasie w Kinie Pałacowym w Poznaniu o 12:30!!! Nawet ze szkoły się urwałem z kolegą.

Mini-recka

ocenił(a) film na 8

Milczenie(1963)

Pierwszy film Bergmana jaki oglądałem. Troche dziwne że dopiero teraz sięgnąłem po jego filmy bo to jeden z najsławniejszych reżyserów w historii kina. Ale odkładałem jego filmy na potem z powodu rozmowy Kałużyńskiego z Raczkiem w której stwierdzają że gość jest przereklamowany i mówi o prawdach tak...

więcej

tutaj właściwie nic się nie dzieje, ale to tylko pozory bowiem wszystko odbywa się między
wierszami. Film dla tych którzy cenią sobie kino które zwraca się do widza bardziej obrazem,
gestem, symbolem niż tylko słowem. Genialny od strony operatorskiej i realizatorskiej
(światłocień + mimika aktorów!). Atmosfera...

więcej

http://cinephile.blog.pl/komentarze/index.php?nid=13838144

Wbrew większości opinii o wielkości owego obrazu w mojej opinii film sam w sobie jest poprostu dobry. Inną zupełnie kwestią staje się jego odbiór który za sprawą subtelności ukazania filmowej rzeczywistości i wielu interesujących zabiegów operatorsko-reżyserskich otwiera przed widzem ocean możliwości interpretacyjnych....

więcej

Jak w każdym tak i w tym filmie minimalizm. Hotel, knajpa, kilku aktorów, mało dialogów ... Bergman
jak zwykle stawia na prawdziwe aktorstwo i umysł widza. Jest to film zdecydowanie dla tych którzy
lubią kino artystyczne, z mistrzowskim studium psychologicznym.

ARCYDZIEŁO

ocenił(a) film na 10

„Milczenie” jest bardzo osobistym filmem szwedzkiego reżysera, naznaczonym pasmem jego bolesnych doświadczeń, przemyśleń, ukazanych nam na ekranie za pomocą masek. W dziele tym zamaskowana osobowość twórcy związana jest z trzema postaciami, bohaterami filmu. Jednak najważniejszą rolę odgrywa dziesięcioletni chłopiec,...

więcej

Świat bez Ojca

użytkownik usunięty
Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę.

Jak Oni to robili?
Mija tyle lat a filmy Bergmana, Kurosawy, Antonioniego są wciąż prawdziwe i eksplodują emocjami prosto w twarz widza. Nie ma w tym cienia fałszu i koniunkturalizmu. Kolejne pokolenie jak w zwierciadle przegląda się w ich filmach. Dzięki Wam za to.

Miejscami jakby wyrwany z powieści Kafki lub Bruno Schulza - tajemniczy korytarz, dziwny lokaj i grupa karłów-cyrkowców. A poza tym - film ciężki i przygnębiający.

...ktoś powiedział mi kiedyś, w zasadzie zachęcał, by nie traktować sensu słów w procesie komunikacji jako nieodzownego czynnika - większe znaczenie dla porozumienia się ma intonacja, ton głosu, gest i mimika. Byłam zdumiona i rozbawiona - on mówił po hiszpańsku, ja po polsku (od komunikacji w języku angielskim bardzo...

więcej

Bergman próbuje pokazać świat, który zdiagnozował w "Gościach wieczerzy pańskiej" jako pusty, pozbawiony obecności Boga. "Milczenie" jest więc milczeniem Boga wobec człowieka i człowieka wobec Boga. Świat po śmierci Boga jest obcy, człowiek nie rozumie człowieka, mało tego, sam człowiek staje bezradny wobec samego...

Film to mi sie kojarzy z 13 posterunkiem, a dokładnie z odcinkiem, kiedy grali w zgadywanie filmów i przyszedł ten krytyk i właśnie pokazywał Milczenie :D

to zdanie z 'milczenia' głęboko zapadło mi w pamięć. byc moze Bergman twierdzi, ze nie warto dyskutowac o samotności, jednak pokazuje ją na ekranie i robi to w przejmujący i przykuwający sposob. film jest naprawdę unikalny i niezwykły, jakkolwiek patetycznie i oklepanie to brzmi. chociaż moim zdaniem bardziej od...

Twarzą w twarz

użytkownik usunięty

Dwie siostry, kobiety po trzydziestce, wracają pociągiem do kraju w towarzystwie synka młodszej z nich, Johana. Starsza Ester jest intelektualistką, ma w sobie coś władczego i męskiego, choruje i wie, że jej dni są policzone. Anna jest jej całkowitym przeciwieństwem, reprezentuje instynkt, zmysłowość, cielesność i...

Film bez sensu

ocenił(a) film na 5

Ale każdy udaje że zrozumiał jego sens

Pamiętam, że jedna laska jechała na ręcznym - tyle z tego zapamietałem.

Uwaga Spoiler! Ten temat może zawierać treści zdradzające fabułę.

OPIS FILMU

ocenił(a) film na 7

"Scenerią filmu jest utopijne państwo totalitarne, leżące gdzieś w Europie, posiadające własny język, starannie izolujące się od przybyszy." - Chciałem zapytać autora tego tekstu, gdzie w filmie jest jakakolwiek wzmianka o tym że owe państwo jest utopijne, totalitarne i że starannie izoluje się od przybyszy???