W tym filmie najmocniejszym punktem jest chyba ścieżka dźwiękowa ,bo można znaleźć kilka fajnych kawałków z lat 60/70tych. I to chyba tyle. Ogólnie nie był jakiś tragiczny, trochę za dużo motywów i wątków upchali. Niestety jeden element położył ten film. Zmęczenie materiału. Burto chyba nie miał już pomysłu jak nakręcić coś oryginalnego. Taki odgrzewany kotlet. Najsłabszy był niestety Johnny Depp. Gra już na jedno kopyto postać kapitana Jacka Sparrowa i tyle. Te ruchy, ta dziwna maniera, wszystko. W dodatku widać już, że nie ma 25 lat. Teraz to już taki tatusiek się z niego zrobił. Postać Barnabasa to chyba jeden z najbardziej wkurzających głównych bohaterów. W ogóle nie odczuwałam ,żadnej sympatii względem tej postaci. Wyszedł na strasznego gnojka ,który ma gdzieś uczucia innych osób. Już więcej sympatii zyskała u mnie wiedźma i w sumie liczyłam ,że zginą razem,. Ta miłość Barnabasa do Victorii wypadła straszliwie sztucznie i nieautentycznie. Irytował mnie strasznie i popsuł cały ten film. Co gorsza to nie jest jednorazowy wypadek przy pracy. Po seansie jeźdźca znikąd mam dokładnie takie same odczucia. Albo coś z tym zrobi albo pójdzie na emeryturę ,bo jego kariera szybko się skończy. Dość ,że stracił masę fanów przez porzucenie rodziny dla młodej laski to teraz nie broni się aktorsko. uuuu