działania, gadania, popełniania tych samych błędów. To dla mnie obraz człowieka zniewolonego wewnętrznym przymusem życia na krawędzi, bezmyślnego, dążącego do czegoś nie wiadomo po co. To obraz człowieka tak pustego, powierzchownego, bez grama autorefleksji, że aż niedobrze mi się robiło, gdy patrzyłam na kolejne podejmowane przez niego pod wpływem impulsu decyzje. Pewnie technicznie film zrobiony dobrze, ale jakoś nic mnie nie zachwyciło. Pewnie Sandler zagrał świetnie, ale zagrał Sandlera więc niczym specjalnym mnie nie zaskoczył. I nad czym te zachwyty?