Wróć do Centuriona, filmu dla dzieci :D

Nieraz film jak najbardziej jest dla dorosłych i dla dzieci, ale jak np. taki film ocenia dziecko lub ktoś kto się mentalnie nim czuje to ocena odbiega od faktycznego obrazu:)

Tak, ten Centurion jest na Twoim poziomie. Pozostań przy tego typu filmach. Tam jest dużo mieczy, strzał, stroje niczym z gry komputerowej, mało gadania, dużo akcji.

Pomyliłeś chyba portale (chociaż nie wiem czy znajdziesz coś dla siebie). Tutaj ocenia się filmy a nie gusta innych (żebyś chociaż to jeszcze robił dobrze.....), ale taki Twój urok tzn. jego brak.

Tak, tak. Oglądaj sobie filmy dla gimnazjalistów, ale nie bierz się za ocenianie kina dla dorosłych, dziecko. Możesz jedynie wywołać uśmiech na twarzy;)

No właśnie on tzn. uśmiech jest na mojej twarzy odkąd czytam twoje wypociny:). Właściwie to nie czytam nigdy takiego czegoś, ale nie ma jak to ubaw z domorosłego filozofa, którego "twórczość" zaczyna się i kończy na obrażaniu (anonimowo) kogoś kto ma inne zdanie:)

Nie przegap tylko dobranocki dziś :D To Twój poziom. 8/10 dla Centuriona;))

Zgodzę się po części z Twoją opinią, lecz moja ocena jest troszkę lepsza. Na wstępie, zaczynając od samej historii nie jest jednoznacznie stwierdzone czy jest ona autentyczna. Jednakże pomijając kwestie realizmu (jest to dla mnie wręcz drugorzędną sprawą), uważam że nie wykorzystano potencjału jaki ten film posiadał. Rzeczywiście początek i pokazanie obozu pracy było bardzo dobre, choć wyobrażam sobie więźniów takiego obozu jako ludzi "zezwierzęconych" dla których liczy się tylko przetrwanie. Jak dla mnie Weir nie pokazał takiej strony ludzkiego zachowania przez co ogólny wizerunek takiego obozu jest troszkę wybielony i nie oddaje ich autentyczności. To samo tyczy się głównych bohaterów, których wędrówka była czasami przeze mnie odbierana jak wycieczka w góry. Niestety jak dla mnie miejscami była już nużąca. Brakowało mi pokazania ciemnej strony ludzkiej duszy, która się odzywa w sytuacji skrajnego wyczerpania. Tutaj niestety nasi bohaterowie po prostu cały czas idą i idą, a prawdziwe zmęczenie dopada ich dopiero gdzieś pod Tybetańską granicą. Być może jest to wina aktorów, choć ja akurat uważam, że aktorzy zagrali poprawnie (kilku nawet kapitalnie) a winą należy obarczyć scenariusz. Wspomniałem o aktorach i w tym momencie muszę nadmienić o dwójce, która tak naprawdę sprawiła, że ta wędrówka nie jest tak monotonna jaka mogłaby być. Duże brawa dla Farrella, który po pierwsze bardzo solidnie przygotował się do roli (gdybym nie wiedział kim jest byłbym go nawet gotów pomylić z Rosjaninem), a ponadto nadał swojej postaci niesamowitej charyzmy i autentyczności. Obok niego świetna rola Harrisa. Wraz z Farrellem przyćmili pozostałych aktorów, których gra nie była zła ale także niczym specjalnym się nie wyróżniła. Na dodatkowy ogromny plus filmu składają się zdjęcia i praca kamery, zwłaszcza podobało mi się kręcenie niektórych ujęć z ręki. Podsumowując oceniam ten film na 6/10, a to głównie dlatego, iż uważam że reżyser i scenarzyści nie potrafili wykorzystać pełni możliwości jakie dawała historia uciekinierów z gułagu nie zależnie od tego czy jest ona prawdziwa czy też nie :)

Witaj. Zainteresowało mnie to co napisałeś dlatego z chęcią się do tego odniosę. "......choć wyobrażam sobie więźniów takiego obozu jako ludzi "zezwierzęconych" dla których liczy się tylko przetrwanie" - uważam, że film byłby dużo lepszy gdyby więcej uwagi skupił na życiu obozowym. Co do dramaturgii tego życia to uważam, że w tej części filmu (tak jak powiedziałem niewielkiej jak na ten wątek) była ona ukazana zauważalnie - m.in. drastyczna dominacja więźniów kryminalnych nad politycznymi, katorżnicza praca - zwłaszcza w kopalni, okrucieństwo strażników. W obozie jak najbardziej liczyło się tylko przetrwanie ale główną grupę więźniów stanowiła inteligencja: naukowcy, nauczyciele, inżynierowie, oficerowie - w przeciwieństwie do więźniów kryminalnych w ich humanitaryzm oczywiście umiarkowany jestem gotów uwierzyć. "......wędrówka była czasami przeze mnie odbierana jak wycieczka w góry" - mi także brakowało tej przysłowiowej "iskry" która ze względu na temat wgniatałaby w fotel. ".......Brakowało mi pokazania ciemnej strony ludzkiej duszy" - tutaj trochę się nie zgodzę, chociaż tylko częściowo - ciemną stronę ludzkiej duszy doskonale pokazywał Farrell a raczej bohater przez niego grany, jak również fajnie to przedstawił Harris (ciekawa była metamorfoza tego bohatera - kiedy spotkali dziewczynę która się do nich dołączyła, początkowo bezduszny i dbający o własną skórę nie zgadzał się aby kontynuowała z nimi ucieczkę. Następnie przybrał humanitarną postawę by w końcu okazać serce tej dziewczynie - podobało mi się to podobało). Fakt postawa innych bohaterów w czasie tej ucieczki jest taka jakaś miałka. Reasumując uważam, że film byłby super - 10/10 gdyby jego połowa skupiała się na życiu obozowym i przygotowaniach do ucieczki a druga połowa na samej ucieczce! Farrell jak dla mnie - mistrzostwo świata. On tą rolę grał całym sobą - widać było, że do niej m.in. schudł i długo nad całością pracował - niech się nasi aktorzy uczą jak wykonywać perfekcyjnie swój zawód i zrozumieją, że aktor to przede wszystkim aktor a ewentualnie w drugiej kolejności celebryta!

Zgadzam się w 100% z Tobą co do przygotowania Farrella do roli co już pisałem wcześniej. Zwróciłeś także uwagę na przemianę bohatera granego przez Harrisa. Też myślę, że była to bardzo ciekawa metamorfoza i przede wszystkim świetnie zagrana rola. Nieźle wypadło rozwiązanie z wprowadzeniem nagle do grupy dziewczyny, to pozwoliło na pokazanie uciekinierów z trochę innej strony, i nadania im trochę cech ojcowskich. Tak naprawdę dla mnie film położyła głównie ta ich wędrówka. Można było rzeczywiście bardziej przybliżyć widzom życie obozowe albo po prostu wystarczyło trochę skrócić cały film i myślę, że to też wyszłoby na plus dla ogólnej oceny.