Prosty, leniwie się toczący, przyzwoicie zagrany. Brak rysu psychologicznego postaci, każdy taki sam. W sensie nie ma w tym filmie kogoś kto się upije, słucha głośnej muzyki, jest buntownikiem albo chociaż kolekcjonuje miecze samurajskie. Każdy jest taki sam. To jest wielce niewiarygodne. Na plus fajny dialog między dwojgiem ludzi na końcu filmu. Ale można też to odebrać jako granie na emocjach. Oskar nie wiem za co. 6/10.