Ed Wood byłby dumny. Och, jakże nie mogłem się doczekać tego dzieła. Dziś tak mi się nudziło (serio), że postanowiłem obejrzeć. Nie myślałem, że będzie aż tak źle. Poprzednia część pana Andersona to jest po prostu dzieło sztuki w porównaniu z "Requiem". Tutaj wedle prawideł kina Uwe Bolla wszystko musi być nie tak. Najbardziej rozwalił mnie wstęp - jakbym oglądał jakiś film na przewijaniu: na statku Predatora dochodzi do starcia, statek się rozbija, znajdują go ojciec z synem, kolejny Predator zmierza ku ziemi. A to wszystko dzieje się wciągu minuty :D A potem z kolei jest masa niepotrzebnych i gównianych wątków - jakieś perypetie kolesia z dziewczyną, wątek szeryfa. Po jakiego wała mi to? Dalej jest już tylko gorzej. Durna rzeź, nawet fani "Hostela" nie będą usatysfakcjonowani.
Omijać szerokim łukiem, bo ten film jest tak żałosny i głupi, jak produkcje w stylu "Mody na sukces". Można pomyśleć: 'co dwie głowy to nie jedna' (film reżyserują bracia), ale ci goście to chyba mają dwie głowy, jak pół jednej.