Wspólcześnie usłyszeć można stwierdzenia: mam dosyć swoich spraw i problemów, aby zajmować się jeszcze innymi, nie mam na to ani czasu ani sił! Logiczną jest rzeczą, że jeśli wszyscy wyjdą z takiego założenia, życie stanie się koszmarem nie do zniesienia.Uwikłani w różnorodność spraw, układów społecznych, politycznych, realizujemy swe własne zamierzenia i cele. Wszystko jest ciasno zapięte. Ledwie sami się w tym wszystkim mieścimy, a co dopiero ktoś drugi.To dzieje się w cywilizowanym świecie.Osamotniony człowiek jest coraz bardziej bezradny.No, chyba że ma wiarę,nadzieję i miłość.Bohaterem kanadyjskiego thrillera "Ocalony" jest jednak taki właśnie człowiek, zdesperowany, zawiedziony, zagubiony w labiryncie demokracji, swobody i ludzkiej przewrotności.
W rok po tragicznej katastrofie lotniczej, która pochłonęła setki ofiar, w tajemniczych okolicznościach zaczynają ginąć członkowie ich rodzin. Joe Carpenter (niezwykle poważny BILLY ZANE) jest owładnięty obsesją zbadania przyczyn katastrofy samolotu, w której zginęły jego żona Michlle ( kanadyjska aktorka INGRID TORRANCE) i córka Nina ( 5-letnia wówczas JODELLE FERLAND).Prowadzone przez niego śledztwo przybiera zaskakujący obrót, gdy spotyka tajemniczą Rose Tucker (gra ją czarnoskóra aktorka kanadyjska GLORIA REUBEN,znana jako Jeanie Boulet w serialu "Ostry dyżur") , która twierdzi, że zna przyczynę wypadku.Wkrótce potem Rose znika, a Joe dowiaduje się, że leciała ona samolotem, na pokładzie którego zginęli jego najbliżsi. Odkrywa też, że od pewnego czasu Rose odwiedzała rodziny ofiar wypadku.Wszyscy, z którymi się spotykała, niedługo potem popełnili samobójstwo.Ale rodziny ofiar są dziwnie spokojni o życie tych, których stracili twierdząc, że "życie nie kończy się śmiercią".Natomiast Rose powiedziała im również, że ją ścigają.
Mikael Salomon, duński reżyser telewizyjnych seriali, m.in. "Nash Bridges" z Donem Johnsonem czy "Ścigany" z Timothy'm Daly, wziął się tym razem za powieść Dean'a Ray'a Koontz'a,autora i jednego z najbardziej oryginalnych twórców powieści grozy, fantastyki, niesamowitości i tajemnicy/siedem z jego powieści (Łzy smoka, Intensywność, Przełęcz śmierci, Północ, Zimny ogień, Grom i Jedyna Ocalona) zajęło pierwsze miejsce na liście bestsellerów ogłaszanej przez "New York Times"/.Wprawdzie fabuła jest dobrze zbudowana i akcja toczy się wartko, jednak film jest wątpliwej wartości.Reżyser wykazuje zresztą świetną zdolność myślenia wizualnego.Problem w tym, że twórcy filmu wychodzą z założenia, że pani naukowiec Rose Tucker spowoduje zasadniczą przemianę w świecie, której ścigający ją tajemniczy ludzie koniecznie chcą zapobiec.Tyle że prawdziwsze staje się przypuszczenie, że żadna gwałtowna przemiana nie nadejdzie, przynajmniej w takim wydaniu jaki widzimy już pod koniec filmu.
Bóg przed katastrofą dla niewierzącego Joe był obojętny, a teraz po katastrofie czuje do Niego żal.Joe uważa, że to ocalenie to nie był cud, ale coś wytłumaczalnego.Dwie osoby w filmie -kobieta,która mu pomaga w ucieczce i dziecko- będą pełne pokoju nie z tego świata.I bohater przyjrzy się im uważnie i zapyta, skąd w nich ten pokój ? A oni mu odpowiedzą, że najważniejsza jest miłość do Boga i ludzi oraz , że ufają Bogu. "Chciałbym otworzyć swoje serce i być taki jak ty"- powie Joe pod koniec filmu do dziecka.Wciąż odnajdujemy w prostych w odbiorze,ale trudnych do wykonania, przykazaniach miłości normy naszego myślenia o świecie wartości.Zmienił się tylko świat, w którym zyjemy, dlatego nasze wybory etyczne, nasze rozstrzygnięcia dokonywane w świecie wartości nabierają szczególnego znaczenia. W dzisiejszej cywilizacji jesteśmy jak załoga statku, któremu burza potrzaskała urządzenia nawigacyjne i oto krąży po morzu, nie wiedząc w którą stronę popłynąć.Pozostaje mieć nadzieję, iż dla człowieka wierzącego, jedna z morskich latarni świeci światłem jaśniejszym i wciąż wskazuje drogę zagubionemu człowiekowi, takiemu jak filmowy Joe Carpenter.Latarnią tą jest Boży drogowskaz.
Finał filmu "Ocalony" logicznie zwieńczył reżyserski wywód, ale jego kontrowersyjność może drażnić. Amerykańska Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films przyznała temu dziełu w 2001 roku nominację do nagrody Saturn.