,,Ojciec” to dzieło doskonałe, nie dla wszystkich rzecz jasna. Był to seans fascynujący i przerażający. Fascynacja bierze się z podejścia twórców do tematu demencji, która dotyka osób w podeszłym wieku. Nie oglądamy chorego, my mu towarzyszymy. Widzimy jego oczami jak powoli świat który zna, zanika, a osoby mu bliskie stają się obce. Wielka w tym zasługa sir Antohny’ego Hopkinsa który zagrał rolę życia. Przebił swój wykon w ,,Milczeniu Owiec” i wspiął się na wyżyny kunsztu. Przerażający jest fakt, jak bałem się tego filmu. Choroba jest straszniejsza niż jakikolwiek horror, a w ,,Ojcu” jest prawdziwa, bezlitosna i przerażająca. Wielkie brava należą się także, Olivii Colman, która swoją rolą świetnie dopełnia historię Anthony’ego.