"Ostatnia rodzina" z 2016 roku to film biograficzny, kreślący głównie portret słynnej postaci świata artystycznego- wszechstronnie utalentowanego Zdzisława Beksińskiego. Portret ten w intymny sposób przedstawia nam artystę, jego życie rodzinne i pracę. Poznajemy również syna Beksińskiego- Tomasza, zmagania całej rodziny z jego trudnym charakterem i manią samobójczą, a także dość enigmatyczną postać żony Beksińskiego- Zofię, muzę Beksińskiego, a zarazem układną żonę i troskliwą matkę. Na pozór normalna rodzina, jednakże zarazem dość nietypowa i niełatwa, bo "artystyczna", i naznaczona smutnym, tragicznym losem. Matuszyński nieśpiesznie snuje wybitnie dobrą opowieść o talencie, mroku, chorobie, fatum, czyli wszystkim tym, co otaczało znanego malarza, Zdzisława Beksińskiego. Obraz ten charakteryzuje się bardzo dobrym scenariuszem Roberta Bolesto i przepełnioną liryzmem- ścieżką dźwiękową. Wizualnie wzbudzają moje zachwyty zdjęcia Kacpra Fertacza, a także przedstawione w filmie niesamowite i groteskowe obrazy Zdzisława Beksińskiego. Wybitny jest również pod względem aktorskim. Na ekranie zobaczyć możemy Andrzeja Seweryna, Dawida Ogrodnika i Aleksandrę Konieczną- według mojej opinii, wszyscy sprostali powierzonemu zadaniu, i świetne odegrali swoje role, kreśląc niesamowity, i dogłębnie poruszający duszę- obraz całej rodziny Beksińskich. Przy czym Dawidowi Ogrodnikowi należą się brawa na stojąco- stworzył oryginalną postać Tomka Beksińskiego w niezwykle barwny, intensywny sposób- jako człowieka wielkich pasji i targających nim- mrocznych namiętności. Nostalgiczny nastrój obrazu, scenografia Jagny Janickiej, a także wyśmienite połączenie faktów i barwne ukazanie artystycznej pasji Zdzisława i Tomasza- powodują, że klimat tamtych lat i sama historia autentycznie wciąga, a zarazem- ekscytuje widza. Obraz przedstawia nam również intrygującą postać syna Beksińskiego, który podobnie, jak ojciec był artystyczną duszą. Znany i ceniony w polskim świecie muzycznym i filmowym. Na pewno niezmiernie bliski sercu- Zdzisława Beksińskiego. Warto przybliżyć sobie i poznać "od podszewki" życie jednego z ciekawszych polskich artystów, by wyrobić własną opinię na temat twórczości i ewentualnego powiązania tragicznego losu, z pasją artystyczną. Biografia filmowa ukazuje niesamowite, a często również całkiem przyziemne relacje, łączące całą rodzinę i ich smutny los. Myślę, że dość obiektywne i mądre jest to spojrzenie, jakby nie było porządnie to wszystko obmyślone, i utrzymane w artystycznym duchu.