Na podstawie książek w 2001 roku studio Disneya nakręciło film, który nie został jednak zaakceptowany przez sporą część fanów serii: zarzucano mu zbyt wiele odstępstw w stosunku do książkowego oryginału, nawet jak na ekranizację. Zamieniono nie tylko ogromną ilość szczegółów i mniej istotnych faktów (np. akcja książki rozgrywa się w Nowym Jorku, natomiast filmu – w San Francisco), ale także rzeczy bardziej istotnych, np. uśmiercono ojca Mii, który w książkach często odgrywał istotne role, a książkowa Grandmère z wrednej jędzy w filmie przeistoczyła się w miłą staruszkę. Fani nie mogli wybaczyć twórcom tak swobodnego potraktowania książki: z zabawnej opowieści zrobiono po prostu kolejny ckliwy film o kopciuszku. Mimo wszystko film dobrze się sprzedał, co zaowocowało kontynuacją w roku 2004. Pamiętnik księżniczki II: Królewskie zaręczyny przelał szalę goryczy: scenariusz do filmu wymyśliło studio Disneya, wykorzystując jedynie książkowych bohaterów. Oba filmy sprzedały się nieźle, za sprawą fanów, którzy dali nabrać się studiu. Pierwsza część okrzyknięta została najgorszą ekranizacją, natomiast druga obrzydliwą prowokacją i definitywnym ukamienowaniem książki (¹). Środowiskom niefanowskim ekranizacje spodobały się średnio, co podwyższyło ich średnią w klasyfikacjach.