Możliwe, że niektórzy z was potraktują mnie jak bezkrytyczną kretynkę o miękkim sercu, ale zaryzykuję.
Film jest wzruszający, sentymentalny i piękny. Opowiada historię pewnego nauczyciela, który zmuszony jest uczyć „trudnych chłopców”. Choć praca z trudną młodzieżą nie należy do przyjemnych ani tym bardziej łatwych pan Mathieu nie stosuje kar używanych przez dyrektora zakładu oraz nie podziela systemu „akcja-reakcja”. Do chłopców wychodzi z sercem (w porównaniu z dyrektorem i innymi nauczycielami), ale i toczy z nimi „wojnę”, w której jego jedyną bronią jest muzyka.
I tak z niepozornego „Łysola” staje się kimś na wzór przyjaciela…

Mnie najbardziej podobał się moment, kiedy Clément Mathieu zabiera Małego Pépinot ze sobą. Aż ściskało serce.
Ponadto bardzo spodobała mi się wzruszająca piosenka „Vois Sur Ton Chemin” („Patrzę na twoją ścieżkę” lub „Patrz na swoją ścieżkę”), której przygrywkę wykorzystała Christina Aguilera w swojej równie wzruszającej piosence „Oh Mother”.
Jeśli ktoś chce może porównać:
Christina Aguilera - „Oh Mother” http://youtube.com/watch?v=sK64UeNFGZI&feature=related
Les Choristes – „Vois Sur Ton Chemin” http://youtube.com/watch?v=aZh-xL-8sT8