ja zaraz to obejrze ale laik dostrzeże kultowe amerykańskie brandy itd; polecam "Ken Park" bardziej deskowe klimaty a ten syf niedługo ocenie bo kocham filmy w których to łebek piszczący jak dziewica ma dylematy

Film jest właśnie strasznie rozciągnięty. Na dodatek nie jest wyjasniona historia do konca. Co to za usprawiedliwienie napisac list i spalic go. Nie sadze ze po tym uspokoilby sie wewnetrznie...

Na pewno całkiem się nie uspokoił, ale mógł być to pierwszy krok do odzyskania chociaż cienia równowagi. Mówienie/ Pisanie o swoich emocjach, o tym co się przeżywa ma działanie terapeutyczne i lecznicze:)

"I jeszcze scena z pociągiem - oj, nie wyszło! dwie połowy, to ujęcie z góry, łoj!"

Dokładnie! Niepotrzebna, zupełnie tu nie pasuje i jest potwornie idiotyczna. Facet nie miał prawa żyć!

Jedyne wytłumaczenie to...że młody sobie poprostu to wszystko zmyślił.
Żyje w świecie, który go nie interesuje. Chce czegoś, jakiegoś wydarzenia, które zmieni jego życie. Nudne, nieciekawe, banalne. Kiedy próbuje trochę innego świata z Paranoid Park uważa, że to za mało. Budzą się nadzieje na jakiś dreszczyk emocji, wyobraźnia zaczyna pracować. Cała historia z morderstwem odbywa się tylko na kartkach papieru. Opowiadanie...ale mogę się mylić.

Zgadzam się z krytyką zdjęć - nudne, zadlugie, przesadzone, potwornie ciężkie. Muzyka - to samo.

Czekałam na jakiś moment, który uczyni ten film genialnym, bo uznałam, że jak ktoś decyduje się na takie dobranie muzyki i zdjeć to musi być coś co silnie to uzasadni. A tego nie było. Z wielką ulgą doczekałam się wreszcie końca. Ostatnio miałam tak chyba na Rysiu.

I też nie mogę powiedzieć, żeby ten film cokolwiek wnosił.