PO SEZONIE powstało niemalże równocześnie z czechosłowackim SKLEPEM PRZY GŁÓWNEJ ULICY, co stanowi dowód na to, jak w połowie lat 60. artyści z krajów Bloku Wschodniego dostrzegali potrzebę rozliczania uczestnictwa niegdyś zniewolonych przez nazistów narodów w Holokauście. Węgierska fabuła opowiada o tym, jak emerytowany farmaceuta po latach powraca pamięcią do dramatycznego roku 1944, gdy znajdując zatrudnienie w miejscowej aptece, odkrywa żydowskie pochodzenie jej właścicieli i staje się świadkiem zakazanego przez władze procederu przekazywania przez nich leków potrzebującym Żydom. Z mediów do starszego mężczyzny docierają komunikaty o procesie Eichamanna w Jerozolimie, a tajemnicze wezwanie na policję potęguje w nim paranoiczne przekonanie, że oto także dla niego nadeszła pora na zapłatę za dawne przewinienia. PO SEZONIE to film wspaniale nakręcony. Imponująca niezwykłą wrażliwością kompozycji i oświetlenia kadrów fabuła nie tylko w toku akcji gęstnieje od piętrzącego się w głowie bohatera poczucia winy, ale też odwagą w opowiadaniu o zbrodniach Holokaustu w tonie ponurej, ale efektownej groteski. To, że Fábri mógł w ogóle zrobić taki film w komunistycznym kraju, zawdzięcza rozluźnieniu cenzury na Węgrzech w tamtych czasie. Zwłaszcza kilkanaście początkowych lat rządów Jánosa Kádára pozwoliło rozkwitnąć w tym kraju wielu znakomitym filmowcom.