Pokłosie
2012
powrót do forum filmu Pokłosie 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 8
NUDNE!!!
Ciągle, od niepamiętnych czasów, ta sama idiotyczna dyskusja między zwolennikami tezy o
światowym spisku semickim godzącym w Przenajświętszą Rzeczpospolitą, a chórem
nawołującym do narodowego pokajania się za zbrodnie Polaków w czasie Shoah.
Dziwnym trafem ta rozrywka nigdy się nie nudzi, chociaż - by (cytujac Biblię) "stanąc w
prawdzie" - sprowadza sie do bezproduktywnego, werbalnego prania po mordach...
Może zainicjujmy na Filmwebie osobny dział pod nazwą "dyskurs o stosunkach polsko -
żydowskich w XX wieku, pod pretekstem wybranych dzieł kinematografii"?
Do zwolenników tezy, że "warto rozmawiac": tak, to prawda, ale dwie, pełne niechęci i
zacietrzewienia narracje, które w żadnym punkcie (nie licząc inwektyw) nie splatają się, ani nie
zazębiają, ciężko nazwac rozmową. To znaczy - oczywiście można - ale po co?
"między zwolennikami tezy o światowym spisku"
o jakim spisku piszesz? szkalowanie Polaków nie wymaga żadnej konspiracji, robi się to zupełnie otwarcie. przeczytaj sobie rzetelną biografię Jerzego Kosińskiego to może w końcu zajarzysz o co toczy się spór. Rodzina Kosińskiego ocalała Holocaust, bo przez lata była ukrywana przez skromnych mieszkańców wsi, a on im się odwdzięczył 'Malowanym ptakiem' opartym zresztą na kompletnych konfabulacjach, na których zbił majątek i zyskał sławę. Amerykanie do tej pory powołują się na jego powieść jako wiarygodne świadectwo polskiego antysemityzmu, choć kłamstwa autora już dawno zostały obnażone.
Człowieku ogarnij się. Czemu wpisujesz się w ten karykaturalny nurt? Oczekujesz od wszystkich od lewa do prawa przeprosin - od Rusków po Niemcy a jako Polak nie potrafisz sam się do czegoś przyznać i nazywasz to szkalowaniem.
To w takim wypadku my szkalujemy Rosje fimem Katyń.
Nareszcie jakiś rozsądny komentarz! Miło widzieć, że są jeszcze ludzie, którzy potrafią myśleć bez naszych narodowych kompleksów (tak, to dotyczy obu stron tego śmiesznego konfliktu). Ludzie muszą nareszcie zrozumieć, że historia, a zwłaszcza czasy wojenne lub tuż powojenne, nie są i nigdy nie będą czarno-białe, nie ważne jak bardzo by się chciało przepchnąć któryś z kolorów. Tamte czasy to po prostu wiele odcieni szarości.
