Po obejrzeniu tego filmu, postanowiłam zapytać babcię o pewne zdarzenia spostrzeżenie z czasu wojny. Zaznaczę tylko, że w moim rodzinnym domu nie rozmawiało się wiele na temat wojny, był to bolesny temat dla mojej babci, o którym nie chętnie opowiadała.
a wiec w kilka dni po obejrzeniu filmu ( który wywarł na mnie wrażenie głównie przez temat jaki poruszał -reszta była dla mnie raczej miałka i patetyczna), nieważne, lece dalej.
A wiec moja Babcia pochodzi z ziem teraz podległych Ukrainie. W czasie rozpoczęcia wojny miała 6 lat (była już pół sierotą jej matka umarła niedługo po porodzie) pewnej nocy musieli uciekać pod hasło "ukraincy idą" . Uciekali, babcia pamięta dobrze- zaorane pole skute przymrozkiem.
Najstarszy brat Babci przebył cały sybir tundre i tajge, by dopiero w 60 odnaleźć rodzinę. Babcia ze swoim ojcem bracmi i siostra trafila do obozu tyfus szkorbut i wszy dla dzieci, dla dorosłych ciężka praca. Najstarszy z pozostałych (owczesnie około15 lat) braci uciekł z obozu. słuch o nim zaginął do czasów powojennych. Z obozu Babcia z siostrą i najmłodszym z braci trafiła pod opiekę pewnej rodziny (nie wspomina tego miło). Kiedy odnalazł ich ojciec miał juz jakąś chatynkę na małej wioseczce, (skąd miał, jak ja zdobył, nie pytajcie- nie wiem). na wioseczce wszyscy wiedzieli ze jedni gospodarze ukrywają Żyda. Nikt sie nie mieszał, gadali wszyscy, w lesie opodal ukrywało ich się podobno więcej. Brat Babci Julek ok 11letni kolegował się z Żydem (Babcia mówiła jego imię, ale nie pamiętam), tzn bawili sie razem. Starszy brat Stasiu podobno nosił jedzenie do lasu, czy za pieniądze, za złoto czy z dobrego serca/ nie wiedomo- wujek już nie żyje.(Babcia nie może być pewna, bała dzieckiem, nie rozmawiano przy niej o pewnych rzeczach). W każdym razie jak przyszli hitlerowcy wystrzelać Żydów wujek uciekał (Staszek). Żydzi zostali wydani przez pewną panią która oczekiwała zapłaty, czy się jej doczekała Babcia nie wie.
Kocham moją Babcię, mimo że nie potrafi tulić i całować jak to bacie robią w amerykańskich filmach. Szanuję ją choćby przez to że przeżyła coś takiego i nadal nie zwariowała.
Płacze na wszystkich filmach dotyczących IIwojny światowej nie zależnie od tego, kogo sie w tym filmie morduje, gwałci czy upodla.

Chciałabym coś mądrego na koniec napisać, ale moja głowa już chyba śpi.
Dobrych snów.