państwo totalitarne w natarciu.

Już widzę oczyma wyobraźni, jak będą naganiać na "Wałęsę"...

Ale to nie pierwszy i ostatni raz moją siostrzenice i całą szkołę gonili na "Czarny Czwartek. Janek Wiśniewski padł", "Bitwa Warszawska" i "Bitwa pod Wiedniem" także "Wałęsa" na pewno będzie obowiązkiem. Sam fakt że w ten sposób podbijają sobie widownie i też można odpuścić fakt naciągania rodziców, gorzej że po każdym z tych filmów miała być lekcja na podany wyżej temat lub wypracowania.

Geniuszu już chyba napisałem ci, że "W Legionach Polskich, utworzonych po wybuchu I wojny światowej, służyli żołnierze pochodzenia niemieckiego, Litwini, Ormianie czy Ukraińcy. Znalazło się w nich także ponad 100 Węgrów, którzy zwracali w ten sposób dług Polakom, walczącym w 1848 roku pod komendą gen. Józefa Bema w obronie węgierskiej niepodległości. Jednak – oczywiście poza Polakami – ochotników pochodzenia żydowskiego było około 650; znacznie więcej niż legionistów wszystkich innych narodowości razem wziętych.(...)Niemal wszyscy określali się jako „Polacy wyznania mojżeszowego". Chociaż znali język polski, w większości pochodzili z rodzin niezasymilowanych. Zwykle byli też bardzo młodzi – większość nie przekroczyła 20. roku życia.(...)Polscy i żydowscy legioniści darzyli się zazwyczaj wzajemnym szacunkiem i życzliwością. Wpływały na to wspólny cel i ponoszone trudy życia wojennego. Żydowscy legioniści sumiennie wypełniali swoje obowiązki służbowe i odznaczali się odwagą na polu walki. Zaprzeczali w ten sposób stereotypowym opiniom o ich rzekomej bojaźliwości i niechęci do służby wojskowej. W dostępnych źródłach nie ma w zasadzie informacji o zachowaniach niezgodnych z obowiązkami wojskowymi. Przeciwnie – zawierają one liczne przekazy o pełnym poświęceniu i okazanym męstwie, jak w wypadku Leona Holzera, który w boju pod Modliborzycami, jak pisano we wniosku odznaczeniowym, „z jednym żołnierzem zaszedł na skrzydła nieprzyjacielskiego patrolu, wpadł na nich, rzucając granatami ręcznymi, zabija trzech, dwóch rani, jedenastu bierze do niewoli". Ofiarnością wyróżniali się też lekarze i sanitariusze – Emanuel Buxbaum, Edmund Gross, Berisch Joffe, Izaak Jungerman, Mieczysław Kapellner (Kaplicki), Władysław Finkelstein (Medyński) i Baruch Neuman, który poległ pod Jastkowem. Dobitnym świadectwem mężnej postawy żydowskich legionistów jest lista poległych, która obejmuje niemal 10 proc. wszystkich ustalonych żołnierzy Legionów pochodzenia żydowskiego oraz nadane w niepodległej Polsce liczne odznaczenia Virtuti Militari i Krzyża Walecznych.(...)Kiedy w listopadzie 1918 roku odradzało się państwo polskie, większość byłych legionistów żydowskich wstąpiła do Wojska Polskiego. Brali udział w walkach o granice Rzeczypospolitej, począwszy od obrony Lwowa i wojny z Ukraińcami, poprzez wojnę polsko-bolszewicką, a skończywszy na trzecim powstaniu śląskim. Po zakończeniu tych zmagań większość mieszkała w Polsce. Tylko nieliczni odegrali poważniejszą rolę w życiu publicznym: Henryk Gruber został prezesem PKO, gen. Jakub Krzemieński – prezesem NIK (blisko współpracował też z marszałkiem Piłsudskim), Mieczysław Kaplicki – prezydentem Krakowa.(...)We wrześniu 1939 roku dawni legioniści pochodzenia żydowskiego, którzy służyli w WP, wzięli udział w obronie Polski. Po przegranej znaleźli się w niewoli niemieckiej lub sowieckiej. Niektórzy zdołali przedostać się do armii polskiej we Francji. Podporucznik Leon Holzer, internowany w Braile w Rumunii, na propozycję kierownika miejscowej organizacji syjonistycznej, by udał się do Palestyny, odpowiedział odmownie, stwierdzając, że „jako polski oficer musi pójść tam, gdzie wojsko polskie się znajduje". Dotarł do Francji i został oficerem 1. Dywizji Grenadierów Armii Polskiej.(...)Większość dawnych Żydów legionistów pozostała w kraju na terenie obydwu okupacji, po czerwcu 1941 roku w całości zajętym przez Niemców. Niemal wszyscy zginęli ze swoimi rodzinami w niemieckich obozach zagłady. Ci, którzy dostali się do niewoli sowieckiej – jak dzielni dowódcy artylerii obrony Lwowa 1939 roku płk Maksymilian Landau i mjr Ignacy Schrage – lub zostali aresztowani przez NKWD, w większości zostali zamordowani w Katyniu, w Charkowie i w innych miejscach kaźni. Ocaleli nieliczni.(...)We wspomnieniu o Bronisławie Mansperlu pisał Juliusz Kaden-Bandrowski: „Jaki też interes, prawdziwy, osobisty interes ma Mansperl w trosce swej o walkę za Ojczyznę? Mansperl był Żydem. Istotnie, miał jeden wielki, prawdziwy, osobisty interes w walce za Polskę: przelewając za Nią krew, pragnął sobie zdobyć do Niej prawo, którego by mu nikt odmówić nie śmiał. Miał więc ten sam interes, który mamy nawzajem wobec siebie, w godzinie poświęcenia i ofiary. Ale tak właśnie bywa w życiu: gdy własny interes zowiemy bohaterstwem, bohaterstwo odmiennego od nas typu ludzkiego chętnie podejrzewalibyśmy o interes". Pamiętajmy o tych dzielnych ludziach, o tym, że bycie patriotą polskim nie było równoznaczne z wyrzeczeniem się religii i tradycji żydowskiej, a idea Rzeczypospolitej żyjących w zgodzie narodów nie była całkowitą iluzją. cyt za http://www.historia.uwazamrze.pl/art ykul/949992.html?p=1 Tak więc na naukę nigdy za późno. Czytaj ucz się i zmądrzej! Może ci się uda kto wie zrozumieć coś

Wydaje mi się, że to początek nowego systemu nauczania pod tytułem; "Polscy naziści i dobrzy NIemcy oswobadzających żydów w 39" ...

A prawdziwe tłumy wycieczek szkolnych będą dopiero na "Dzieciach z Cedyni"! :)

Tak - krzyżowanie człowieka na wrotach od stodoły to ŚWIETNY MOTYW do pokazywania dzieciom. :)
Rodzice, pamiętajcie: WASZE DZIECKO NIE JEST PAŃSTWOWĄ WŁASNOŚCIĄ! MACIE PRAWO NIE POZWOLIĆ, BY WASZE DZIECKO BYŁO ZMUSZONE PRZEZ SYSTEM OGLĄDAĆ TEN ANTYPOLSKI GNIOT.

konspetk zajęć z PrOpagandy
Poziom edukacyjny: szkoła ponadgimnazjalna

Przedmioty: język polski, godzina do dyspozycji wychowawcy
Czas: 2 godziny lekcyjne oraz wyjście do kina na projekcję filmu
Scenariusz lekcji: Z jaką prawdą każe nam się zmierzyć film Władysława Pasikowskiego „Pokłosie”?

Treści zgodne z podstawą programową:

I Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.

3. Świadomość językowa.

Uczeń:

1) analizuje i definiuje (w razie potrzeby z pomocą słowników) znaczenie słów.

II Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane przez nauczyciela.

1. Wstępne rozpoznanie.

Uczeń:

1) prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z dziełem sztuki;

2) określa problematykę utworu;

3) rozpoznaje konwencję literacką (stałe pojawianie się danego literackiego rozwiązania

w obrębie pewnego historycznie określonego zbioru utworów).

Pytania kluczowe:

Dlaczego przeszłość jest często zakłamywana?

Jakie postawy Polaków wobec eksterminacji ludności żydowskiej przez niemieckich okupantów bywają przemilczane?

Po zajęciach uczeń:

• ma świadomość, że określone okoliczności wywołują w ludziach różne postawy;
• zna i wyjaśnia motywy zachowań postaci przedstawionych w filmie;
• zdaje sobie sprawę z tego, że odkrywanie prawdy o faktach bywa bolesne;
• wie, co motywuje ludzi do ukrywania prawdy o hańbiących faktach;
• potrafi uzasadnić swoją ocenę wydarzeń ukazanych w filmie;
• potrafi wyjaśnić i zinterpretować tytuł filmu;
• potrafi zinterpretować przesłanie filmu Pasikowskiego;
• umie scharakteryzować gatunek filmu, w którego konwencji został zrealizowany film „Pokłosie”;
• zdaje sobie sprawę z roli, jaką odgrywa w filmie muzyka.

Metody dydaktyczne: praca w parach, dyskusja, praca z tekstem.
Materiały dydaktyczne:

• materiały pomocnicze nr 1–3

Słowa kluczowe: konwencja, thriller, wina, pokłosie.

UWAGI:

Przed lekcją, zanim uczniowie obejrzą film, zapowiedz, że przez najbliższe 2 lekcje zajmować się będziecie analizą filmu „Pokłosie” Władysława Pasikowskiego, który w maju 2012 roku na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni został uhonorowany Nagrodą Dziennikarzy. W uzasadnieniu napisano: Za ujęcie traumatycznego tematu w formie, dzięki której na on szansę dotrzeć do młodej publiczności. Powiedz uczniom, że ciekawi cię, czy podzielają oni opinię dziennikarzy.

Poleć uczniom, aby bezpośrednio po obejrzeniu filmu uzupełnili w domu kartę pracy (materiał pomocniczy nr 1), ponieważ notatki pomogą im zabrać głos w dyskusji, która powinna być równie istotna, jak problemy, które porusza film.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Rozpocznij od pytania o pierwsze, subiektywne wrażenia uczniów:
– Czy film był według nich interesujący?
– Jakie emocje wzbudził?
– Które sceny najbardziej ich poruszyły?
– Jak można by zwięźle odpowiedzieć komuś, kto nie oglądał filmu, o czym on jest?
– Czy i co ich zaskoczyło?
– O czym rozmawiali po wyjściu z kina?

2. Poproś, aby uczniowie spróbowali określić czas i miejsce, w jakim rozgrywa się fabuła filmu. Po wysłuchaniu ich wypowiedzi podsumuj, że nie jest to konkretna wieś ani konkretne miasteczko. Pewne jest tylko to, że rzecz dzieje się w Polsce. Wypowiedzi bohaterów pozwalają nam wyliczyć, co kiedy się wydarzyło, i ustalić, w jakim czasie rozgrywa się ukazana na ekranie rzeczywistość – sześćdziesiąt lat po II wojnie światowej.

3. Zapytaj uczniów, w jaki sposób przedstawiana jest polska przeszłość i minione pokolenia Polaków na lekcjach historii? Jaki obraz polskiej przeszłości ukazywany jest zazwyczaj w polskiej literaturze i poezji? Po wysłuchaniu wypowiedzi uczniów zapytaj:
– Dlaczego najczęściej słyszymy o postawach bohaterskich, ofiarnych, zasługujących na uznanie?
– Czym różni się ta opowieść filmowa o polskiej wsi od wsi, jaką uczniowie znają z własnych doświadczeń, z podręczników, z innych polskich filmów?
– Czy łatwo jest mówić o tym, że nie wszyscy Polacy są bohaterami lub też ofiarami skrzywdzonymi przez inne narodowości?
– Czy z dumą opowiada się o zachowaniach swoich rodaków, które zasługują na potępienie?
– Co wywołuje poczucie winy, nawet kiedy to nie my personalnie jesteśmy sprawcami hańbiących czynów?
– Czy otwarcie mówimy o tym, co zrobili lub robią źle nasi najbliżsi?
– Dlaczego wstydzimy się przyznać, kiedy na przykład któraś z osób należących do naszej rodziny zrobiła coś, co nie jest akceptowane społecznie?

UWAGA:

Nie oceniaj wypowiedzi uczniów. Przyjmij rolę moderatora, a nie uczestnika dyskusji.

4. Zaproponuj wspólne przyjrzenie się postawom bohaterów filmu – ich relacjom, motywacjom i zachowaniom. Zadaj uczniom pytania pomocnicze:
– W jaki sposób na początku filmu przedstawieni są dwaj główni bohaterowie? Co się wydarzyło wcześniej? Jak to rzutuje na ich obecne relacje?
– Do czego namawia młodszego brata Franciszek, kiedy już wie, co jest przyczyną niechęci mieszkańców wsi wobec Józefa? (– Ja poznałem Żydów w Chicago dobrze. Józek, po prostu tego nie rób. Nie rob tego i już. – Czemu akurat ty?).
– Czym Józek tłumaczy motywy swojego postępowania?
– Jak zmienia się postawa Franciszka w miarę odkrywania prawdy o kolejnych wydarzeniach?
– W jaki sposób ukazana jest lokalna społeczność? Jak zachowują się mieszkańcy wsi, kiedy Józef zaczyna gromadzić macewy na swoim polu? Jaką wartość mają dla nich te żydowskie płyty nagrobne, a jaką dla Józefa?
– Czego boją się mieszkańcy wsi?
– Dlaczego początkowy ostracyzm wobec Józka zmienia się w zajadłą nienawiść?
– Jaką postawę przyjmuje ksiądz proboszcz, a jak zachowuje się przyszły jego następca, ksiądz Janusz?
– Po czyjej stronie staje posterunkowy, sierżant Nowak?
– Jak zachowuje się stary Sudecki, a jak jego wnuk i wnuczka?
– Dlaczego najstarsze mieszkanki wsi mówią półsłowami, nie wprost (dopiero przyparte pytaniami Franciszka wyznają prawdę)?
– Co mówi Malinowski, kiedy bracia przychodzą do jego obejścia?
– Jak zachowują się wobec siebie bracia, dowiedziawszy się, że ich ojciec aktywnie uczestniczył w zbrodni?
– Co było powodem ostatniej bójki braci?

5. Zaproponuj uczniom, by zastanowili się nad tytułem filmu. Powiedz, że termin pokłosie, którym dawniej określano kłosy pozostałe na ściernisku po żniwach, obecnie oznacza wynik, rezultat jakiejś działalności. Poproś, aby uczniowie najpierw sami zastanowili się nad tym, co może znaczyć tytuł filmu, następnie podzielili się swoimi refleksjami w parach, a później porozmawiali o tym w czwórkach. Po kilku minutach, kiedy zauważysz, że uczniowie już doszli do jakiś wniosków, poproś liderów zespołów (czteroosobowych) o przedstawienie omówionych interpretacji tytułu.

6. Zainicjuj dyskusję w klasie:

– Jakie zagrożenia niesie wojna?
– Co dzieje się, kiedy nadchodzi czas anarchii, kiedy zostaje zburzony codzienny porządek i prawo, kiedy sprawujący władzę przyzwalają na zbrodnię?
– Jakie znają przykłady różnych zachowań ludzi w obliczu nieprawości, niegodziwości, zbrodni?

7. Przedstaw uczniom fakty: w różnych miejscowościach w Polsce, m.in. w Wąsoszu, Radziłowie, Jedwabnem w 1941 roku miały miejsce masowe zbrodnie na ludności żydowskiej dokonane przez miejscowych Polaków. Przed wojną, w 1939 roku, w Polsce mieszkało 3 474 000 Żydów. Byli oni skupieni głównie w dużych
i mniejszych miastach: 77% żyło w miastach, a 23% na wsiach. W niektórych województwach stanowili blisko połowę mieszkańców. Relacje między obiema narodowościami były skomplikowane; większość Żydów nie asymilowała się z Polakami, wielu Polaków było antysemitami. Po wojnie, przez cały okres PRL-u, oficjalnie się o tym nie mówiło. Publiczne dyskusje w mediach i środowiskach naukowych rozgorzały po ukazaniu się w 2000 roku kontrowersyjnej książki polskiego socjologa żydowskiego pochodzenia, na stałe zamieszkałego w Stanach Zjednoczonych, Jana Tomasza Grossa „Sąsiedzi”.

8. Sprowokuj uczniów do refleksji. Zadaj pytania:

– Czy trzeba identyfikować się z tymi, którzy popełniali zbrodnie?
– W czyim imieniu ich dokonali? Czy w imieniu wszystkich Polaków? Polski?

9. Po kilku wypowiedziach ponownie podziel uczniów na czteroosobowe zespoły
i poproś, aby przedyskutowali, jakie możliwości stwarza ujawnienie prawdy. Co dzieje się z ludźmi, kiedy ją ukrywają. Jak to przekłada się na następne pokolenie? Swoje pomysły uczniowie powinni zapisać na dużych arkuszach papieru, a następnie przedstawić pozostałym.

10. Podsumuj: kiedy ludzie ukrywają prawdę, żyją w napięciu, w strachu przed jej ujawnieniem. Nie mają do siebie zaufania. Boją się siebie nawzajem, czują się winni. Choć prawda jest czasami bardzo trudna do przyjęcia, nawet szokująca, jednak daje możliwość naprawienia krzywd, wybaczenia, przynosi oczyszczenie. Daje siłę i odwagę.

11. Zwróć uwagę uczniów, że „Pokłosie” jest filmem fabularnym, czyli fikcyjnym. Jak każdy film fabularny utrzymany jest w pewnej konwencji. Zapytaj uczniów, czy potrafią określić jego gatunek. Dodaj, że już od pierwszych scen filmu reżyser czytelnie wprowadza widza w tę konwencję – ciemny las, rzucony w okno kamień, zamknięta wiejska społeczność – widz od razu czuje, że dzieje się coś złego. Skonfrontuj wypowiedzi uczniów z opisem gatunku z materiału pomocniczego nr 2. Zapytaj, co sądzą o wyborze tego gatunku przez reżysera w kontekście problematyki, jaką porusza film.

12. Zwróć uwagę uczniów na funkcję muzyki w filmie. Zauważ, że muzyka w „Pokłosiu” Pasikowskiego wyraźnie podkreśla sytuacje, nawet uwydatnia to, co dzieje się na ekranie, buduje nastrój, nasila emocje.

13. Zainicjuj krótką dyskusję nt. zakończenia filmu. Jak można je interpretować? Jakie przesłanie jest w nim zawarte? Czy film Pasikowskiego nie jest także moralitetem, nawołującym do refleksji i rachunku sumienia?

14. Zapisz temat lekcji na tablicy i zapytaj uczniów, komu i dlaczego poleciliby obejrzenie tego filmu?

15. Podziękuj uczniom za aktywność podczas zajęć. Możesz zaproponować pisemną pracę domową do wyboru:

• Kto może oskarżać film Pasikowskiego o wymowę antypolską, a dla kogo, tak jak dla producenta filmu, Dariusza Jabłońskiego, ma on charakter propolski i ogromne znaczenie? Scharakteryzuj obie postawy i ich motywację. Opowiedz się po jednej ze stron.
• Dlaczego tak często ukrywa się prawdę o przeszłości i w różnych utworach, dziełach kultury przedstawia historię swojego narodu jako pełną chwały i bohaterskich czynów?

Materiał pomocniczy nr 1

KARTA PRACY

W czasie projekcji filmu zwróć uwagę na to:

a. Gdzie i kiedy rozgrywa się akcja filmu?
b. Kto jest pierwszoplanowym bohaterem filmu?
c. Kim są bohaterzy drugoplanowi?
d. Które postacie postrzegasz jako bohaterów pozytywnych, a które oceniasz jako wyraźnie negatywne?
e. W jaki sposób Józek Kalina uzasadnia bratu, dlaczego zajął się wyszukiwaniem, skupowaniem i ustawianiem na ojcowskim polu macew (żydowskich płyt nagrobnych)?
f. Jak Franciszek Kalina reaguje na postępowanie Józefa, kiedy dowiaduje się, za co jego brat jest potępiany przez lokalną społeczność?
g. W jaki sposób muzyka wpływa na emocje widza śledzącego przebieg akcji?
h. Jak w kontekście obejrzanego filmu wyjaśnisz jego tytuł?
i. Słowa którego z bohaterów filmu, padające w trakcie rozmów, wydają Ci się przesłaniem reżysera?

Materiał pomocniczy nr 2

Jaki to gatunek?

Dreszczowiec (ang. thriller) – rodzaj utworu sensacyjnego, powieści, filmu lub serialu telewizyjnego, którego zadaniem jest wywołanie u odbiorcy (czytelnika, widza) silnych emocji: lęku, strachu, napięcia. Jako głównymi elementami są tajemniczość, niepewność, niedopowiedzenia. Fabuła podąża w kierunku punktu kulminacyjnego. Napięcie zwykle rośnie wówczas, kiedy główny bohater znajduje się w niebezpiecznej sytuacji, z której ucieczka wydaje się niemożliwa. Życie bohatera jest zagrożone, ponieważ niespodziewanie lub nieświadomie znalazł się w śmiertelnym niebezpieczeństwie lub potencjalnie groźnej sytuacji. W zależności od podgatunku fabuła thrillera opowiada zwykle o obronie dobra – życia ludzkiego, państwa, społeczności. Pod koniec utworu następuje zaskakujące rozwiązanie akcji. Zwykle wrogiem bohatera, często jego niedoszłym zabójcą okazuje się ten, kogo bohater o to nie podejrzewał.

Opracowała Anna Klimowicz

dzięki Bogu to jest szkoła pondagimnazjalna, a w tym wieku już młodzi ludzie sami wiedzą o co chodzi z tym PrOpagandowym filmem, ale na wszelki wypadek lepiej im to uświadomić

Film powinien być od 18 lat ze względu na drastyczne sceny. Nie jest od 18 lat, bo inaczej by nie można było szkół spędzać.

To będzie bicie głową w mur, ale człowiek podpisujący się nickiem Peace and Love ma takie podejście.
Też nie będziesz oglądał filmów, których nie widziałeś? :) Na portalu poświęconemu ocenie filmów ocenia się własne wyobrażenia, komiczne.