Tak chciałem, żeby ten film był dobry. Intuicyjnie czułem, że mi się spodoba. A tu, jak na złość musiał być słaby. Zaczyna się w Baku, wstęp zrobiony trochę w stylu zachodnim (Hollywood), ale to nie przeszkadza. Przyznam, że początek obiecujący. Dokucza w nim jedynie słaba rola... Jandy i Gajosa. tak, może to dziwne, ale zgodzę sie z poprzednikami Janda, Gajos, Olbrychski popadają w manierę- wszystkie role w ich wykonaniu są grane na tą sama nutę, co robi się po prostu żenujące. Następne sceny już w Polsce jeszcze lepsze- pojedynek aktorski Stuhr-Damięcki jest najwyższej klasy. Akcja przechodzi na wieś i tu... KRACH. film się totalnie rozpada, rozkleja i rozfajtłapia. Wątki melodramatyczne bardzo nie dopracowane, reżyser dba o szczegóły techniczne (charakteryzacja i scenografia), pozwala kamerze "delektować się" pięknem krajobrazów, ale przez zbytnią rozwlekłość scen film staje się niespójny i niejasny. Wszystko można by było ścierpieć, ale wątki komediowe w filmie są bardziej niż nie na miejscu, one po prostu psują to co jest już zniszczone. Ktoś na kogoś się przewraca, ktoś wpada w siano, ktoś mówi jakiś "śmieszny" komentarz. To bez sensu, nie śmieszy, tylko razi. Bajon w skomplikowanej treści filmu sam się zaplątał o wlasne nogi- jego film jest bardzo niespójny, w drugiej cześci po prostu nudny. Nie ratuje go aktorstwo (Stuhr, Damięcki, Gasowski), ani zdjęcia (Prokopowicz). Pozostaje - druga część, ciągiem przydługich rozflaczałych scen miłosnych- brazylijskich. Najgorszy z dotychczasowych polskich superprodukcji. 5/10