Przymierze

Taki na serio, postanowił oddać cześć i pamięć afgańskim tłumaczom, których amerykńska armia potrzebowała, ale finalnie wydymała. I chwała mu za to. Tyle że historia, którą wybrał do tego, choć niby porządnie zrobiona, sensacyjna i się ogląda, jest naprawdę niewiarygodna, naciągana i sentymentalna, bo bywa naprawdę...

W życiu bym nie się spodziewała, że na filmie GR się wzruszę. A jednak.

Poza sferą emocjonalną, oko też się nacieszy. Dobrze skrojony film z wartkimi scenami wymiany ognia i pościgami. No i miło, że oddano tu cześć wszystkim tym, którzy narażali swoje życie, kolaborując z wojskiem USA.

Film strzelany i niby znowu komandosi, ale nie to jest tu jakoś najważniejsze. Dawno nie zrobili w hameryce filmu nie wynoszącego wielkiej armii na piedestał, a wręcz przeciwnie, pokazano indolencję władz w sprawach obiecanych wiz dla sprzymierzonych tłumaczy, Zadziwiająco dobrze się to oglądało.

Powiem tak, oglądam ok 200 filmów rocznie, ale ten tak mnie wbił w fotel, że po seansie długo nie mogłem dojść do siebie, nie pamiętam kiedy ostatni raz oceniłem jakikolwiek film tak wysoko...

Oczywiście w polsce jak w lesie i w kinach nie uświadczysz :/