Film
Roma
2018
2 godz. 15 min.
Siostrzeństwo
Portretowana w "Romie" zbiorowość składa się z gromadki dzieci, oddanych służących i charyzmatycznej matki... ... czytaj więcej
Ranking Ról
ROMA to barwny portret konfliktów rodzinnych i społecznej hierarchii pośród politycznego chaosu, opowiadający historię młodych służących pochodzących z indiańskiego ludu Misteków. Cleo (Yalitza Aparicio) i Adela (Nancy García García) pracują dla niedużej rodziny w zamieszkiwanej przez klasę średnią dzielnicy Meksyku Romie. Pani domu,
Informacje o Informacje o filmie Roma
W ujęciu, w którym Cleo wraz z rodziną wybierają się do kina można dostrzec odbicie ekipy filmowej.
Końcowe sceny filmu rozgrywają się pod koniec 1971 roku, jednak Pani Sofia wjeżdża na podjazd nowym Renautem z logiem na maskownicy, który do użytku został wprowadzony dopiero rok później.
Kiedy Toño i Beto rozmawiają o zawodach "Super Bowl V", ten pierwszy twierdzi, że "The Cowboys" wygrali mecz, ponieważ zawodnicy z Baltimore byli "zbyt zarozumiali". W rzeczywistości ta druga drużyna zwyciężyła wówczas przewagą punktową 16:13.
Mimo sięgania w głąb ludzkiej psychiki, obraz zaskakuje wręcz niekiedy swoją surowością, a obie te skrajności partnerują sobie wyśmienicie. Twórca "Grawitacji" wcale nie manipuluje przy tym formą, trzyma się po prostu obranego klucza i wychodzi mu to bezbłędnie. więcej
W miarę jak nasz świat przyspiesza i jak my próbujemy przystosować się do jego ciągłego pędu, coraz więcej filmów zaczyna cierpieć na pewną przypadłość: chcąc dotrzeć do widza, nim ten, nie przerywając swojego wiecznego biegu przez życie, straci zainteresowanie nimi, same muszą mknąć, pędzić z fabułą na łeb, na szyję; kolejne ujęcia zmieniają się więc co pół sekundy i niczemu nie poświęca się więcej uwagi, niż jest to absolutnie konieczne; byle film przekazał jak najszybciej to, do czego dąży, byle jak najszybciej przyciągnął uwagę widza, zatrzymał go chociaż na pół sekundy, a po tej krótkiej chwili - wypuścił, dając odbiorcy pędzić dalej… I to przede wszystkim czyni "Romę" Alfonso Cuaróna tak niezwykłą - to film, który w czasach ogólnego pędu nie boi się nie spieszyć. więcej
Skuszony opiniami, rozpływem w portalach kinowych nad tym dziełem postanowiłem obejrzeć. Uwielbiam dramaty, lubię wieczorami wtopić się w coś smutnego, poruszającego i przejmującego. Niestety z tego "dzieła" zapamiętam tylko psie kupy. Pierwszą godzinę filmu można streścić w... więcej
To prawda, że jest to arcydzieło, ale tylko pod względem formalnym. Reżyser jest tak bardzo skupiony na pojedynczych detalach, że zapomina o budowaniu relacji z bohaterami, przez co film ogląda się na chłodno, na dużym dystansie i bez zaangażowania. Postacie są płaskie i snują się po ekranie jak duchy bez... więcej
