Ogólnie film bardzo mi się podobał. Nie przeczytałem ani jednej do końca, w stu procentach pozytywnej opinii dotyczącej tego filmu, zawsze komuś coś nie pasowało… Według mnie wszystkie elementy składające się na to dzieło są dobrane i stworzone idealnie. Fabuła tego filmu wcale nie jest nudna, powiem więcej, na każdym kroku intrygująca. Jest to melodramat, kto więc oczekuje zaskakujących zwrotów akcji, wielości scen kaskaderskich, dostarczenia rozrywki poprzez strzelaniny, bijatyki, czy wyścigi samochodowe?
Gra aktorów. Chciałbym zauważyć, że wszyscy skupili się na J. A., do której gry nie mam żadnych zastrzeżeń, a kwestię profesjonalizmu aktora, który jak większość uważa nie potrzebując dublera jest dobry, jednak potrzebując już zły nie będę się wgłębiał, bo nie to jest tematem mojej wypowiedzi… Nikt nie poruszył wątku gry Hugh’a Dancy’a, który uważam odwalił kawał dobrej roboty, przekazał wiele emocji i ‘dobrej energii’ przez co moje doznania artystyczne były bogatsze.
Kolejnym aspektem, który chciałbym omówić to muzyka. Opracowanie muzyczne filmu(Simon Boswell)klasuje się na poziomie bardzo wysokim. Dźwięk został dobrany wzorcowo, zarówno w momentach, kiedy ‘trzymamy rękę na pulsie’(podkreślam: cudzysłowie) , jak i w chwilach uspokojenia się i wyciszenia akcji-rozliczne momenty romantyczne. Pomiędzy tymi dwoma rodzajami sytuacji widoczny jest kontrast muzyczny-do określonych scen jest użyty odpowiedni rodzaj muzyki, co również wpływa artystycznie na nasze zmysły.
Film budzi we mnie jak najbardziej pozytywne uczucia, przekazuje wiele wartości artystycznych, emocjonalnych, estetycznych, etycznych, przy tym również hedonistycznych. Chciałbym zachęcić wszystkie te osoby, które oczekują doznania wcześniej wymienionych wartości.