"Zabójca jednego człowieka jest poszukiwany na niewiarygodną skalę, nie dość, że biorą kupę podejrzanych, to jeszcze do ścigania bohatera, na którego nie mają dowodów, używają całej armii ludzi. "
zauważ że nie ścigają zwykłego zabójcy teściowej po sprzeczce o zupę, lecz wyrachowanego, zimnego profesjonalistę specjalizującego się w bezrefleksyjnym eliminowaniu ludzi za pieniądze. To zdecydowana różnica.Więc nie dziw się skali poszukiwań. Sam nie wiem kto jest groźniejszy dla społeczeństwa: seryjny morderca chory psychicznie czy właśnie normalny płatny zabójca.

Zauważ. że w momencie rozpoczęcia śledztwa policja nie ma pojęcia z kim ma do czynienia; po prostu szukają mordercy właściciela klubu nocnego. Morderstwa, w aglomaeracji jaką jest Paryż, są pewnie na porządku dziennym. Moim zdaniem autor tematu wcale nie przesadza, kiedy określa, że skala nagonki jest niewiarygodna. To samo dotyczy śledzenia w metrze (70 ludzi jeśli się nie mylę). Przecież to była policja państowa, oni na pewno musieli mieć swój budżet, a nadgodziny sporo kosztują w każdej instytucji państwowej, w policji też:)
Mnie osobiście takie odstępstwo od normy nie przeszkadza bo to film skrajnie stylizowany i na tym właśnie polega cały jego urok.

To głośne zabójstwo właściciela klubu dla dobrego towarzystwa, a więc kogoś ważnego i bogatego - i wyraźnie na zlecenie, nie w napadzie czy awanturze. Lepsze sfery + killer, takich spraw francuska policja w tamtych czasach nie odpuszczała.
Również świat był wtedy trochę inny: Paryż nie miał jeszcze miliona żuli i kolorowych, policja posiadała armię tajniaków, obyczajówka ścigała dziwki, ogół ludzi był w miarę porządny.

dzięki za zdradzenie zakończenia

Ależ proszę, chociaż nic o zakończeniu nie napisałem. Poza tym, tak trudno się domyślić, chociażby po tytule wątku, że ktoś będzie pisał coś o szczegółach fabuły?