Mam dokładnie to samo co Ty. Albo prawie - dlatego, że ja, widząc mistrzostwo formy Hanekego, denerwuję się na treść i po prostu za nim nie przepadam. Kod nieznany to chyba na razie mój ulubiony film tego reżysera.

Ja z kolei poczułam się zbyt brutalnie "nakłaniana do myślenia". 1/10 :) Oglądając TO nie dziwię się, że ludzie wolą standardowe współczesne amerykańskie kino.
Pozdrawiam.

Okrutnie mnie ten film zirytował. Jakieś banialuki o tym, że rodzina i niezły poziom życia nie są w stanie dać ludziom szczęścia. Zwykle nie mam nic przeciwko takiej "lewicowej" wymowie, wręcz przeciwnie - nawet ją lubię, ale Haneke hiperbolizuje ją do tego stopnia, że robi się to co najmniej mało przekonujące. Co kieruje filmową rodzinką? Trudno powiedzieć. Haneke może i nie stawia tez, nie próbuje wyjaśniać, ale bez tych prób film staje się po prostu nachalną opowiastką, której propagandowość wręcz bije po oczach. Nie dla mnie takie numery, sorry. :)

Ten film chyba najbardziej ze wszystkich dzieł Hanekego tchnie Thomasem Bernhardem, poniekąd również Bachmann, ale głównie Bernhardem. myślenie krytyczne, silnie rewizjonistyczne, zwłaszcza na gruncie "austriackości". może bez wyczucia tego klimatu intelektualnego film nie do końca przekonuje. ale wystarczy przeczytać choćby "wycinkę" tegoż bernharda, żeby zaobserwować, że są takie pułapki współczesnego społeczeństwa, które prowadzą w linii prostej do radykalnych decyzji. i nie są to żadne traumy ani dramaty. w przywołanej powieści zresztą bernhard wyraźnie pisze o zatrważającej skali samobójstw w Austrii. całe jego pisarstwo jest poniekąd skoncentrowane na śledzeniu przyczyn takiej kondycji. dlatego polecam brać ich razem. i nawet z filmami ulricha seidla, choć tych rejonów by już bernhard nie tknął w swym wysmakowaniu.
i nie odejmuje przy tym filmowi uniwersalności. raczej rozszerzam kontekst, który, wbrew lokalności, jednak ubogaca odbiór. haneke się na bernharda powoływał, zdaje się, wielokrotnie.