Pominę szczegółową ocenę, bo po każdym amerykańskim filmie o wojnie z turbanami mam swoiste deja vu, i pewnie nie tylko ja. Natomiast naszła mnie po filmie pewna refleksja.. Amerykanie szybko potrzebują jakiejś nowej wojny, bo tematyka czarnobrodych gwałcicieli kóz jest już tak wielokrotnie przez nich zgwałcona, jak niegdyś była gwałcona przez nich tematyka Wietnamu. Z siłą rakiet matuszki Rosyji w przyszłym roku może nie zobaczymy więcej w okresie przedoscarowym, kolejnego filmu o heroicznie walczącym bohaterze ostatniej akcji, który przyłapuje na gorącym uczynku jakiegoś podejrzanie spoconego pana o ciemnej karnacji w towarzystwie czterokopytnego zwierzęcia, w sytuacji, którą delikatnie mówiąc można by określić jako dwuznaczną.

Ja oczywiście mam ogromny szacunek do tych wszystkich ludzi o których powstają te dramatyczne filmy, a których życie zakończyło się w tak przykry sposób. Ale na litość, ileż można żerować na ich nieszczęśliwym losie aby kręcić takie filmowe wydmuszki? Ok, ktoś może powiedzieć, że te filmy powstają po to aby cały świat dowiedział się o takich ludziach jak właśnie Chris Kyle i o ich dokonaniach. Ale wszyscy przecież wiemy, że to g-prawda.

Ciekawostka - facet służył w SEALs od 1999r., a służbę zakończył w roku 2009. Właśnie wrócił z Iraku i był już "Legendą". Zajął się spokojnym życiem rodzinnym, a w wolnym czasie napisał autobiografie, którą wydał w roku 2012. Rok później zginął zastrzelony przez jakiegoś wariata i bam, kręcą o nim film. C'mon! śmierć tego człowieka zapewni komuś kilka ciepłych oscarów, bo przecież gdyby nadal żył, to jego opowieść nie byłaby taka "atrakcyjna" dla wielkiego kina z ameryki.