Mimo wszystkich tych negatywnych recenzji muszę film sam zobaczyć. A jakie są Twoje opinie o innych dziełach Gilliama ?

Ano różnorakie. "Brazil" widziałem dawno temu, jeszcze w podstawówce, ale pamiętam, że wywarł duże wrażenie. Wypadałoby odświeżyć.
"Las Vegas Parano" - klasyka ćpuńskiego kina. Kto nigdy nie lasował sobie i innym mózgu pod wpływem, nie zrozumie tej jazdy. Ale stany odmienne czy też towarzyszący im rumor w głowie, oddaje wyśmienicie.
Niespecjalnie przemawia do mnie "Fisher King" - nie mój typ kina, podobnie "Przygody barona" jakoś mnie wyjątkowo nie zachwyciły, choć te dwa filmy również oglądałem lata temu i wspomnienie może być nieco zamglone.
"12 małp" - bardzo, stosunkowo najsłabsi w całym dorobku są "Bracia Grimm" i "Parnassus" - widać władowaną kasę, ale niewiele ponadto.
Zupełnie inna liga to filmy z ekipą Pythonów - patrzę na to bardziej jako na pracę zbiorową. No i oczywiście jest ona kapitalna.

Jeśli lubisz takie dziwaczne, mroczniejsze klimaty Gilliama to "Krainę traw" polecam obejrzeć - mnie dosyć zawiodła, ale może Tobie się spodoba.

A, tak, tego nie uwzględniłem. Owszem, niezły jest. Najpierw czytałem książkę i muszę przyznać, że mnie zaintrygowała. A Gilliamowi całkiem nieźle udało się oddać jej klimat, który był naprawdę smakowity.

Widziałeś to w kinie za granicą czy na jakimś pokazie przedpremierowym? Bo nie widzę torrentów

Był pokaz w Muranowie.

stary napiszesz coś o roli Tildy Swinton? czy tylko epizodyczna czy jakaś konkretniejsza? no i jak zagrała - oczywiście bez spojlerów. postawię piwo, jeśli kiedykolwiek cię spotkam. : D

Cóż, jej rola jest w zasadzie mocno drugorzędna i mało wymagająca - jak dla mnie, to gra tutaj z niemal identyczną manierą, co w niedawnym "Snowpiercer". Nawet charakteryzacja podobna. Dla fanów jej osoby (i nie tylko dla nich), może to być nieco rozczarowujące.

Kurde, troche mnie rozczarowales swoim postem, ale jako fan Gilliama i tak obejrze :P

Trudno się nie zgodzić z Twoją opinią. Film mnie rozczarował pod wieloma względami, a szczególnie mocno kulał scenariusz. Nie powiem, że jakoś bardzo źle się to oglądało - ale jednak zdecydowanie poniżej oczekiwań.

brak kasy chyba nie był tu największym problemem - wszystkie jego filmy są trochę takie "łatane" z resztek i to jest oryginalne
http://notatnikkulturalny.blogspot.com/2014/05/teoria-wszystkiego-sens-zycia-wed ug.html

Cóż, trudno się nie zgodzić ale jest też druga strona medalu, a według mnie wygląda tak:
Żyjemy w świecie, gdzie wszystko nam się rozmywa i rozlatuje przed naszymi oczami. Staramy się nadawać sens naszemu istnieniu i akcentować to na każdym kroku. Wszyscy wrzucamy do sieci kolejne strumień bezwartościowych informacji, które są magazynowane i przetwarzane bez przerwy. I jaki jest sens tego wszystkiego? Czy my sami tak desperacko musimy się utwierdzać w przekonaniu, że nasze życie ma sens?

Gilliam nie daje nam na to pytanie odpowiedzi. Daleko mu do bycia kaznodzieją, który będzie wykrzykiwał w telewizorku: "Znam sekret! Hurra! Ruszajcie za mną!". Za to bierze nas na kolana niczym dziadek i opowiada baśń. Baśń o człowieku wypranym z uczuć, zmęczonym i świadomym swojej marności. W nieco przekoloryzowanym stylu (bajki rządzą się swoimi prawami) mówi nam w co możemy się zmienić. Mówi też, kim się staliśmy..