Nie rozumiem słabych ocen. Czasem mam wrażenie, że oceniający na filmwebie sugerują się zagranicznymi ocenami z IMDB i chcą się dopasować. Dobry, nie rewelacyjny, ale dobry film. Nie nudziłam się, fabuła była spójna, bez zbędnych dram, które mógłby dodać bez problemu inny reżyser i zepsuć klimat. Ona, pozornie opanowana, po prostu trochę inaczej kryła swoje demony, w sposób toksyczny i bardziej introwertywny. On, pozornie rozpuszczony dzieciak, ostatecznie jednak mający swoje wartości, zrezygnował z brudnych pieniędzy. Nie ubrudzonych od niczyjego cierpienia, ale ich własnego. Wierzę, że zamknięcie dwójki opanowanych i fajnych ludzi na 50 dni mogłoby zniszczyć niejeden związek i przyjaźń, chyba że ktoś świetnie by to sobie rozplanował. Ale to nie był film o planowaniu, tylko o nieprzygotowanym, spontanicznym odwiedzeniu takiego koszmarnego miejsca.