Dzisiaj trochę zapomniany (niesłusznie) horror z 1980 roku. Od razu zdradzę, że jedno z moich ciekawszych odkryć ostatnimi czasy.

Przyjrzyjmy się fabule. Trójka przyjaciółek pracujących dla lokalnej telewizji wybiera się nakręcić reportaż na temat festynu odbywającego się na jakimś zadu... Eee, znaczy w małej mieścinie na końcu świata. Dla jednej z bohaterek jest to dodatkowo ucieczka przed problemami z facetem, pozostałe just wanna have some fun ;) Na miejscu okazuje się, że dziewczyny zamuliły z rezerwacją hotelu i nie ma już wolnych miejsc a to jedyny hotel w całym mieście także tego... Na szczęście w porę pojawia się przemiły Ernest, który proponuję naszym bohaterkom nocleg w swoim domu. Fani horrorów wiedzą, że to absolutnie nigdy nie jest dobrym pomysłem... :P
Dalej musiałyby pojawić się już spoilery a tego wam oszczędzę bo warto sprawdzić samemu co twórcy dla nas przygotowali.

Historia nie wydaje się szczególnie odkrywcza i to jest fakt. Chociaż potrafi zaskoczyć kilkoma twistami i gdy już myślimy "how fakap is this" to nadal coś jeszcze czeka w zanadrzu. Groza w tym filmie oparta jest na dwóch głównych czynnikach. Pierwszy to atmosfera. Wiemy, że coś się święci, że jakieś tajemnicze sprawy muszą zostać wyjaśnione, że od samego początku dzieje się coś dziwnego. Drugi czynnik to aktorstwo, to co tutaj wyprawiają Lelia Goldoni i Sydney Lassick to absolutny kosmos budowania atmosfery. Ok, jest to w pewnym stopniu "overacting" ale w tej konwencji sprawdza się wyśmienicie.
Właściwie trudno mi się do czegoś tutaj przyczepić. Może tylko akcja wolno się rozkręca i jeden wątek jest trochę zapchajdziurą. No i osobiście zabrakło mi trochę większej ilości bardziej obrazowej grozy. O to z resztą obraził się sam reżyser, który chciał aby w filmie było więcej dosadnych momentów ale w końcu ugiął się pod wizją producentów. Obraził się jednak na tyle, że w napisach końcowych kazał siebie wpisać pod pseudonimem :P

Od strony technicznej jest naprawdę ok. Ładne zdjęcia, klimatyczna muzyka i jak już wspominałem znakomite aktorstwo. Warto też wspomnieć, że w jedną z głównych bohaterek wcieliła się Barbara Bach, zdaniem wielu najładniejsza dziewczyna Jamesa Bonda ever. Ogólnie wierzę że, kanał dla którego pracują bohaterki wielu oglądałoby 24/7 :D A poważnie to warto zwrócić uwagę też na wspomnianego reżysera, Danny Steinmann nakręcił tylko trzy filmy, do każdego z nich napisał też scenariusz. I nie były to byle jakie filmy tylko naprawdę porządne produkcje, uznane wśród fanów (może niekoniecznie wśród krytyków) i uchodzące nieraz za kultowe. Szkoda, że jego kariera nie rozwinęła się bardziej... :/

Bez przynudzania. "The Unseen" to kawał porządnego horroru z gęstą, zagadkową atmosferą, mocną końcówką i zapadającymi w pamięć kreacjami. Warto znać.