Nie wiem czemu niewiele osób zauważa, że film ostrzega nie tylko przed użyciem broni jądrowej. Film wskazuje dwie rzeczy, niekoniecznie związane z bronią jądrową:
1) wojny na Bliskim Wschodzie z łatwością mogą się przenieść w inne miejsca,
2) w razie wojny ludzie pozostawieni są sami sobie.

To przekaz wciąż aktualny. Zimna wojna się skończyła, ale Stany Zjednoczone wciąż dążą do pełnego podporządkowania sobie świata. To wywołuje miejscowe konflikty, które z pozoru nas nie dotyczą, bo są daleko. Kłopotami Palestyńczyków, Afgańczyków, Irakijczyków, Libijczyków czy Syryjczyków nikt się nie przejmuje, poza garstką działaczy i ludzi światłych. A przecież oni właśnie odczuwają to, co bohaterowie filmu, tylko oczywiście w mniejszej skali. Oni także bywają pozbawieni opieki państwa, są zdani tylko na siebie, są piętnowani przez zbrojne bandy lub organy państwowe. Nikt się nie przejmuje, że nie mają do czego wracać, nie mają co jeść, gdzie się leczyć. Skutki nie są tak długofalowe jak w filmie, ale wystarczy broń konwencjonalna, by wiele ludzi traciło bezpieczeństwo, domy, zdrowie, życie, najbliższych.

Dziś, jeszcze bardziej niż w 1984 roku, konflikty zbrojne mogą wybuchać gdziekolwiek. Mieliśmy tego przykłady w Jugosławii, Ukrainie, Górskim Karabachu. Na świecie nie stworzono sprawnego mechanizmu wygaszania konfliktów. Wciąż są działania niepożądane wobec Iranu, Korei Północnej, Kuby, Białorusi, Wenezueli czy Boliwii. Niepokojące są obrazki brutalności policji we Francji, pacyfikacja Katalończyków, czy terroryzm państwowy w Stanach Zjednoczonych. Następuje większa polaryzacja społeczeństwa, co widać szczególnie w Polsce. Władze wielu krajów mają gdzieś swoją ludność i za cenę doraźnych korzyści nie cofną się przed prowokacją w imię własnych brudnych interesów, co też doskonale widać w Polsce.

Film przekazuje wizję ostateczną wojny jądrowej, ale powinniśmy wyciągnąć wnioski także wobec innych, mniejszych zagrożeń. Dziś społeczeństwo jest jeszcze bardziej pozbawione ochrony. W Polsce od 2004 roku nawet nie ma pojęcia schronu. W schronach w Polsce znajdzie schronienie tylko 2% ludności kraju. Schronów przeciwatomowych dla ludności cywilnej w Polsce jest 91, z czego 1 jest w Województwie Opolskim (w Zakładach Koksowniczych „Zdzieszowice”, na 102 osoby), a pozostałe 90 jest w Województwie Podkarpackim (na ok. 11,5 tys. osób). Przez lata niszczono systemy ostrzegania, Obrona Cywilna istnieje tylko na papierze. Budynki zaprojektowane na szpitale tymczasowe, np. szkoły, poprzerabiano pozbawiając je tej funkcji. Na Służbę Zdrowia kieruje się skandalicznie mało pieniędzy, przez co brakuje wszystkiego. Epidemia koronawirusa pokazała, że w razie epidemii społeczeństwo też jest zdane tylko na siebie, podobnie byłoby w razie konfliktu zbrojnego czy w ostateczności, co pokazano w filmie, konfliktu jądrowego.

Trzeba z tego wyciągać wnioski i działać na rzecz obalenia imperializmu, co będzie zaczątkiem budowania pokoju na świecie, a także na rzecz obalenia kapitalizmu, aby człowiek nie pozostawał bez pomocy i opieki.