W ciekawej konwencji przedstawione są w Tristianie jej lęki. Dla mnie zakończenie oznacza, że to był sen, bądź jej wyobrażenie. Obawy przed wujem, jej ukrywany wstręt i nienawiść, strach przed zależnością od niego. Obawa przed niemożnością spełnienia się w miłości i życiu, strach przed brakiem ucieczki. Ucięta głowa opiekuna wisząca na dzwonie to ostrzeżenie, zasygnalizowanie, że coś jest nie tak.