Lumet genialnie tworzy filmowy teatr. Do niego jakoś nigdy nie mam pretensji że rzadko kiedy sięga po własne pomysły. Bo w tych filmach liczy się raczej gra aktorska, zdjęcia, powolne rozwijanie akcji i zabawa atmosferą.
W tym wypadku wszystko zostało zrobione jak należy. Newman zachowuje się właśnie tak jakby zachował się człowiek w jego sytuacji. Na przykład jego zażenowanie gdy małżeństwo które reprezentuje oskarża go o niepotrzebne wytoczenie sprawy- mistrzostwo, mimo że to tak zwykła scena. Albo reakcja bohatera gdy dowiaduje się że jedyny świadek się wycofał, też świetna. Jak ktoś nie widział to musi zobaczyć, wydaje mi się że to życiówka Newmana.
Co do reszty też byłem nieraz zaskoczony przez rozwój wydarzeń, a głównie przez to jak go sfotografowano. Bartkowiak często korzysta z jednego ujęcia by nadać realizmu, innym razem kręci z bardzo daleka by przedstawić uczucia postaci tylko za pomocą mowy ich ciała. Coś pięknego.
To kolejny "wielki mały" film Lumeta. Nie ma wielu wątków, żadnych fajerwerków. Liczy się atmosfera, aktorstwo, świetne dialogi. Jak w dobrym teatrze...

Ps. Warto się zaopatrzyć w wydanie DVD, wtedy łatwiej dopatrzeć się Bruce'a Willisa w tle ;)