Whiplash, wyrezyserowany oraz napisany przez Damien`a Chazella dramat muzyczny z pewnoscia mozna zaliczyc do najlepszych filmow z 2014r.
Dzielo to bowiem poza swietnym rezyserem, ktory na swoim koncie posiada takie perelki jak "La La Land" z 2016r. czy tez tego roczny "Pierwszy Czlowiek" obfite jest,
takze w bogata obsade ktora doskonale wie co robi, zalicza sie do niej m.in J.K Simmons ktory za swoja role drugoplanowa otrzymal ogromna ilosc statuetek,
czy tez Miles Teller ktory odgrywal glowna role w tym calym przedstawieniu.
Produkcja opowiada o losach mlodego perkusisty Andrew Neimanna, ktory zostaje przyuwazony przez poważanego nauczyciela, Terenca Fletchera dzieki czemu
trafia do jego szkoly. Szybko sie jednak okazuje ze wykladowca ma rygorystyczne wnet ostre metody nauczenia a swoich podopiecznych traktuje jak bezuzyteczne
smieci. Czesto obraza wychowankow oraz nie stroni od wulgaryzmow, a to dlatego ze jest perfekcjonista i chce zeby jego uczniowie cos osiagneli w swiecie muzyki.
Nie rzadko zdarza mu sie przywolywac historie Charliego Parkera ktory osiagnal cos przez to ze Jo Jones rzucil w niego talerzem, dajac uczniom do zrozumienia
ze kazdemu jest potrzebny jakis bodziec zeby zaistniec, a on im go daje w postaci ostrej motywacji.
Film przedstawia wewnetrzna metamorfoze glownego bohatera, ktory na poczatku byl mozna powiedziec cicha myszka, a pod wplywem wydarzen takich jak, poznanie dziewczyny,
wypadek, czy wrecz nekanie ze strony nauczyciela zmnielo go diametralnie a sam dla ogladajacego moze zdac sie nie do poznania. Jedynym bolacym aspektem tego filmu
jest kilka wrecz oklepanych watkow, jak np. wyzej przytoczny zwiazek z dziewczyna kotry od poczatku byl skakzany na nie powodzenie, czy tez wypadek w jego
jednym z najwazniejszych dni w zyciu.
Reasumujac Whiplash spokojnie mozna nazwac arcydzielem ktory pomimo bledow w niebanalny sposob przedsatwia piekna historie. Sadze ze jest z pewnoscia godny
polecenia oraz zasluguje na jeszcze nie jedna nagrode