Reżyser w świetny sposób oddał klimat PRL-owskiej polski z jej szarymi i smutnymi ulicami, obdrapanymi murami i cuchnącymi bramami.
Naj bardziej zdziwił mnie w komentarzach zachwyt nad podobieństwem aktora odtwarzającego Rafała Wojaczka do poety - ja tego nie zauważyłem.

Gra Siwczyka wyłożyła ten film na cacy. jakieś gesty ala Cybulski śmieszyły mnie. Nieudany film z bardzo słabą, wręcz groteskową główna rolą.

"Wojaczka" darzę ogromnym sentymentem, bo to film, na który po raz pierwszy zaprosił mnie mój mężczyzna. I choć nie znam poezji tego człowieka, to klimat filmu , jego groteskowość i absurdalność (patrz tekst o toaletach) dużo mi mówi. Na pewno go nie odbieram jako filmu biograficznego. Chyba bardziej jako coś w stylu...

Film Majewskiego zachowuje klimat poezji Wojaczka i przejmująco oddaje tragizm tej postaci, ale jest to także film zabawny. Reżyser przyjrzał się rzeczywistości lat 60. Przypomniał i odpowiednio zestawił kilka scen, obrazów, dialogów i wypowiedzi typowych dla tamtego czasu, ukazując jego groteskowść i śmieszność....

Film mojego życia. Oddaje wszystko.

Genialna dekadencja!

Poeta Siwczyk-poetą Wojaczkiem-reżyserował poeta Majewski...Rafał W. w jednym ze swoich wierszy napisał: "Wyrzec słowo, by stwierdzić,że głos jest krzykiem i nikogo to nie obchodzi".Tak się składa, że ten film obchodzi... I to bardzo obchodzi!

Polecam "Wojaczka" zamiast samobójstwa.
Bufetowe - palce lizać. Wódka tak dobra i pożądana, że i z podłogi można ją pić. Knajpy - prawdziwe obiekty muzealne z epoki. Brulion z wierszami zawijany w biały obrus, przy dzwiękach nieziemskiej muzki, to prawdziwa poezja.
"I choć nie wiemy czy ktoś czytać zechce zapisujemy...

Pierwszy raz od bardzo dawna po prostu porzygałem się artyzmem. Lubię kino autorskie, ale w zasadzie ten film jest już ostrą przesadą, i zdaje mi się że wręcz sztuką dla sztuki, podobnie jak Wojaczek wbrew wszystkim interpretacją wydał mi się przedstawiony jako poeta dla samej poezji.
Między scenami nie widzę...

Nie wiem, co sądzić o tym filmie. Technicznie jest za słabo zrobiony, a fabularnie zbyt nijaki, by można było uznać go za dobrą produkcję. Ma słabe udźwiękowienie, a Siwczyk deklamuje swoje kwestie jak na jakimś konkursie recytatorskim dla gimnazjalistów; jego gra wypada znośnie tylko wtedy, gdy się nie odzywa. Nie...