Jest rok 1886, miasteczko Lissa na wschodnich krańcach Niemiec (jego dawna, polska nazwa brzmi "Leszno"). Mężczyźni to miejscowy fotograf Ottomar Anschütz i jego pomocnik Johann Schneider, znany jako budowniczy organów. Właśnie przed chwilą zapoczątkowali historię kina."Wyjście robotników z fabryki w Lyonie"dzieło braci Lumiere, uchodzących za twórców kina.Jego premiera odbyła się 28 grudnia 1895 roku w Salonie Indyjskim przy Bulwarze Kapucynów w Paryżu. Obejrzało ją 35 widzów.W tym czasie Anschütz święci tryumfy w Europie i Ameryce. Cały czas pracuje nad udoskonaleniem swojego szybkowizjera. Od początku lat 90. XIX w. obrazy wyświetlane są na lnianym ekranie, w zaciemnionych salach. Projekcje odbywają się w Berlinie, Nowym Jorku, Bostonie. Przyciągają tysiące widzów.Dlaczego zatem dziś to bracia Lumiere, a nie właśnie Anschütz uchodzą za ojców kina? Jednoznacznej odpowiedzi brak. Może dlatego, że swój aparat w porę opatentowali? Może był on po prostu lepszy, bardziej zaawansowany technicznie? A może mieli większą siłę przebicia, odrobinę więcej szczęścia?Anschütz zmarł stosunkowo młodo. W 1907 roku nie przeżył operacji wyrostka robaczkowego. Gdyby wówczas nie umarł, być może dziś to on chodziłby w glorii twórcy kina - uważa Janusz Skrzypczak, leszczyński antykwariusz, który kilka lat temu zorganizował poświęconą Niemcowi wystawę.