Holenderski kandydat do Oscara to bardzo ciepła, choć nie pozbawiona ironii komedia o rodzinie i rodzinnych konfliktach. Niespodziewana wiadomość o rychłym ślubie brata do niedawna szczęśliwego geja burzy spokój trzech sióstr. W całym tym zamieszaniu na wierzch wyjdą skrywane tajemnice, małe i wielkie smutki, do których nawet przed samym sobą nikt się nie przyznawał, a siły nabiorą marzenia.
Choć postaci potrafią zachować się po chamsku, mamy kilka dramatów, jest to w gruncie rzeczy bardzo ciepła rodzinna opowieść. Bohaterów trudno nie lubić i optymistyczne zakończenie staje się balsamem dla widzów i rodzajem spokojnego katharsis. Bowiem daje widzom nadzieję, że każdy rodzinny problem można rozwiązać, jeśli tylko porzuci się fałszywe maski.
Polecam.