Hawana była ostatnio w kinie modna. Rok temu mitologizował ją Andy Garcia w swoim "Mieście utraconym", niedawno oglądaliśmy "Habana Blues", utrzymany w konwencji teledysku portret miasta ?z którego nie można wygnać rytmu?.
W "Hawana - Sztuka tworzenia ruin", niemieccy dokumentaliści Florian Borschmeyer i Matthias Hentshler poszli jednak inną drogą. To nie muzyka, która nigdy tu ponoć nie milknie, nie ludzie, którzy mimo lat życia pod castrowskim jarzmem, wciąż zachowują pogodę życia, decydują o charakterze Hawany. Tym czymś są budynki. Niemieccy filmowcy skrupulatnie dokumentują stare kamienic,e wille ? teraz stanowiące ruinę, a jednak noszące ślady dawnego piękna. Jedne zostaną odremontowane, inne zawalą się grzebiąc pod sobą mieszkańców (grzebiąc ostatecznie, bo mentalnie często są martwi od dawna).
Twórcy czule spoglądają na resztki dawnego świata. Z długich ujęć budynków i rozmów z ich mieszkańcami, tworzą intymną opowieść o subtelnych związkach między człowiekiem, historią, architekturą. Opowieść o Kubie jakiej nie znamy.
W "Hawana - Sztuka tworzenia ruin", niemieccy dokumentaliści Florian Borschmeyer i Matthias Hentshler poszli jednak inną drogą. To nie muzyka, która nigdy tu ponoć nie milknie, nie ludzie, którzy mimo lat życia pod castrowskim jarzmem, wciąż zachowują pogodę życia, decydują o charakterze Hawany. Tym czymś są budynki. Niemieccy filmowcy skrupulatnie dokumentują stare kamienic,e wille ? teraz stanowiące ruinę, a jednak noszące ślady dawnego piękna. Jedne zostaną odremontowane, inne zawalą się grzebiąc pod sobą mieszkańców (grzebiąc ostatecznie, bo mentalnie często są martwi od dawna).
Twórcy czule spoglądają na resztki dawnego świata. Z długich ujęć budynków i rozmów z ich mieszkańcami, tworzą intymną opowieść o subtelnych związkach między człowiekiem, historią, architekturą. Opowieść o Kubie jakiej nie znamy.