Wczoraj, 2 stycznia 2006 r., zmarła w wieku 90 lat Lidia Wysocka, wybitna aktorka teatralna, filmowa i estradowa, wykonawczyni wielu niezapomnianych ról, przez wiele lat współpracująca z Polskim Radiem, założycielka słynnego w latach 60. kabaretu "Wagabunda".
Lidia Wysocka urodziła się w 1916 r. w Rogaczewie pod Kijowem. W roku 1938 ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej pod okiem Aleksandra Zelwerowicza. Debiutowała w Teatrze Polskim w Warszawie w "Weselu Figara" Beaumarchais. Na ostatnim roku szkoły zaczęła grać w filmie. Swoje najważniejsze role przed wojną zagrała w filmach "Gehenna", "Papa się żeni" i "Złota maska". W czasie wojny występowała w kawiarni "Na antresoli". W związku z zamachem na Igo Syma jakiś czas przebywała na Pawiaku.
W roku 1943 wyszła za mąż za znanego amanta filmowego i wybitnego reżysera Zbigniewa Sawana. Po wojnie zagrała w specjalnie dla niej zaadaptowanych przez Juliana Tuwima: "Jadzi Wdowie" według Ruszkowskiego i "Zielonym gilu" wg Tirso de Moliny. Grała też w sztukach Musseta (" Kaprysy Marianny", "Kaprys"), Fredry (Justysia w "Mężu i żonie"), Szekspira (Beatrycze w "Wiele hałasu o nic"), a także w sztukach współczesnych ("Freuda teoria snów" i "Hipnoza" Cwojdzińskiego, także Schisgalla, Frischa). Swoje najbardziej znane role w filmie powojennym zagrała w "Irenie do domu", "Rozstaniu" Wojciecha Hasa i w "Sprawie pilota Maresza". Grała między innymi z Adolfem Dymszą, Mieczysławą Ćwiklińską,Mirą Zimińską , Aleksandrem Zelwerowiczem i wieloma innymi gwiazdami epoki.
W roku 1956 założyła i przez 10 lat prowadziła kabaret "Wagabunda" (występowali w nim między innymi: Maria Koterbska, Wiesław Michnikowski, Edward Dziewoński, Jeremi Przybora, Bogumił Kobiela, Jacek Fedorowicz i wielu innych), znany z występów w całej Polsce, a także za granicą, między innymi w Czechosłowacji, Izraelu, Stanach Zjednoczonych. Całe życie była związana z Polskim Radiem. Współpracę rozpoczęła jeszcze przed wojną w pierwszej radiowej adaptacji powieści. Później grała wiele ról w teatrze Polskiego Radia, a ostatnio zasłynęła jako autorka i interpretatorka felietonów na aktualne tematy kulturalne, w których wykazała się także talentem literackim.
Była aktorką niezwykle wszechstronną. Doskonałe czuła się zarówno w komedii i farsie, jak i w repertuarze poważnym, a także w kabarecie i na estradzie. Była wybitną wykonawczynią tzw. piosenki aktorskiej. Miała w swoim repertuarze piosenki najróżniejszych rodzajów: od dramatycznych, po lekkie i żartobliwe. Szczególnie interesowała się piosenką francuską, śpiewała ich wiele (np. "Zacna Kasia" Brassensa). Należała też do nielicznych w Polsce specjalistów tzw. stylu Fin de Siecle'owego. Niestety niezbyt szczęśliwy przebieg jej kariery zawodowej nie pozwolił na pełne wykorzystanie jej ogromnego talentu i umiejętności aktorskich, a także energii, inteligencji i pomysłowości.
Lidia Wysocka urodziła się w 1916 r. w Rogaczewie pod Kijowem. W roku 1938 ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej pod okiem Aleksandra Zelwerowicza. Debiutowała w Teatrze Polskim w Warszawie w "Weselu Figara" Beaumarchais. Na ostatnim roku szkoły zaczęła grać w filmie. Swoje najważniejsze role przed wojną zagrała w filmach "Gehenna", "Papa się żeni" i "Złota maska". W czasie wojny występowała w kawiarni "Na antresoli". W związku z zamachem na Igo Syma jakiś czas przebywała na Pawiaku.
W roku 1943 wyszła za mąż za znanego amanta filmowego i wybitnego reżysera Zbigniewa Sawana. Po wojnie zagrała w specjalnie dla niej zaadaptowanych przez Juliana Tuwima: "Jadzi Wdowie" według Ruszkowskiego i "Zielonym gilu" wg Tirso de Moliny. Grała też w sztukach Musseta (" Kaprysy Marianny", "Kaprys"), Fredry (Justysia w "Mężu i żonie"), Szekspira (Beatrycze w "Wiele hałasu o nic"), a także w sztukach współczesnych ("Freuda teoria snów" i "Hipnoza" Cwojdzińskiego, także Schisgalla, Frischa). Swoje najbardziej znane role w filmie powojennym zagrała w "Irenie do domu", "Rozstaniu" Wojciecha Hasa i w "Sprawie pilota Maresza". Grała między innymi z Adolfem Dymszą, Mieczysławą Ćwiklińską,
W roku 1956 założyła i przez 10 lat prowadziła kabaret "Wagabunda" (występowali w nim między innymi: Maria Koterbska, Wiesław Michnikowski, Edward Dziewoński, Jeremi Przybora, Bogumił Kobiela, Jacek Fedorowicz i wielu innych), znany z występów w całej Polsce, a także za granicą, między innymi w Czechosłowacji, Izraelu, Stanach Zjednoczonych. Całe życie była związana z Polskim Radiem. Współpracę rozpoczęła jeszcze przed wojną w pierwszej radiowej adaptacji powieści. Później grała wiele ról w teatrze Polskiego Radia, a ostatnio zasłynęła jako autorka i interpretatorka felietonów na aktualne tematy kulturalne, w których wykazała się także talentem literackim.
Była aktorką niezwykle wszechstronną. Doskonałe czuła się zarówno w komedii i farsie, jak i w repertuarze poważnym, a także w kabarecie i na estradzie. Była wybitną wykonawczynią tzw. piosenki aktorskiej. Miała w swoim repertuarze piosenki najróżniejszych rodzajów: od dramatycznych, po lekkie i żartobliwe. Szczególnie interesowała się piosenką francuską, śpiewała ich wiele (np. "Zacna Kasia" Brassensa). Należała też do nielicznych w Polsce specjalistów tzw. stylu Fin de Siecle'owego. Niestety niezbyt szczęśliwy przebieg jej kariery zawodowej nie pozwolił na pełne wykorzystanie jej ogromnego talentu i umiejętności aktorskich, a także energii, inteligencji i pomysłowości.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
