Barbara Krafftówna 

Barbara Krafftówna, właściwie Barbara Krafft-Seidner, urodziła się 5 grudnia 1928 roku w Warszawie, a zmarła 23 stycznia 2022 roku w Konstancinie-Jeziornie. Była wybitną polską aktorką teatralną, filmową, kabaretową i piosenkarką, która na swoim koncie miała ponad 140 ról. Za swoją pracę została uhonorowana Nagrodą dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco za rolę w filmie "Jak być kochaną".

Wczesne lata
Barbara Krafftówna urodziła się w Warszawie, jednak dzieciństwo spędziła częściowo na Wołyniu, gdzie jej ojciec był naczelnym architektem w Łucku. Dorastała w domu o silnych tradycjach artystycznych, gdzie muzyka i sztuka odgrywały ważną rolę. Już od najmłodszych lat przejawiała talent aktorski, bawiąc się w teatr i uwielbiając recytować wiersze. Jej dzieciństwo zostało przerwane przez śmierć ojca i wybuch II wojny światowej. Wraz z matką przeprowadziła się do Warszawy, kontynuując naukę i rozwijając swoje artystyczne zainteresowania. Już podczas wojny uczęszczała na zajęcia tańca i pantomimy oraz konspiracyjne Studio Dramatyczne Iwa Galla, który stał się jej mentorem. Po wojnie kontynuowała naukę w studiu przy Teatrze Starym w Krakowie, a w 1946 roku debiutowała na scenie Teatru Wybrzeże w Gdyni.

Historia kariery
Karierę aktorską rozpoczęła w 1946 roku, a rok później zdała eksternistyczny egzamin aktorski. Występowała kolejno w teatrach w Łodzi, Wrocławiu, a następnie w Warszawie, gdzie przez 75 lat pracy stworzyła ponad 140 ról. Na ekranie po raz pierwszy pojawiła się w epizodycznej roli w filmie "Sprawa do załatwienia" w 1953 roku. Za oficjalny debiut uznaje się jej rolę w "Deszczowym lipcu" w 1957 roku. Przełomowym momentem w jej karierze była rola Felicji w filmie Wojciecha Jerzego Hasa "Jak być kochaną" z 1962 roku, za którą otrzymała międzynarodowe wyróżnienie. Krafftówna zasłynęła również z ról w innych ważnych produkcjach, takich jak "Popiół i diament", "Nikt nie woła" czy "Rękopis znaleziony w Saragossie". W pamięci telewidzów zapisała się jako Honorata w serialu "Czterej pancerni i pies". Była również cenioną artystką kabaretową, współpracując z Kabaretem Starszych Panów i Kabaretem Pod Egidą. W latach 1964–1969 była aktorką Teatru Narodowego w Warszawie. Mimo osobistych tragedii, pozostała aktywna zawodowo niemal do końca życia. Zmarła w wieku 93 lat.

Najważniejsze role
Do najważniejszych ról Barbary Krafftówny można zaliczyć:
- Felicji w filmie "Jak być kochaną"
- Honoraty w serialu "Czterej pancerni i pies"
- Camilli de Tormez w filmie "Rękopis znaleziony w Saragossie"
- Jadwigi w filmie "Szyfry"
- Zosi w filmie "Złoto"
- Stefki w filmie "Popiół i diament"
- Niury w filmie "Nikt nie woła"
Wszystkie filmy i seriale z udziałem aktorki znajdziesz TUTAJ.

Nominacje i zdobyte nagrody
Barbara Krafftówna była wielokrotnie nagradzana za swoje wybitne kreacje aktorskie. Do najważniejszych wyróżnień należą: Nagroda dla najlepszej aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Francisco za rolę w "Jak być kochaną" (1963), Wielka Nagroda Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Telewizji (2018), a także Platynowy Szczeniak za wybitne osiągnięcia w aktorstwie filmowym (2019). Otrzymała również Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2006) oraz została odznaczona Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pełną listę nominacji i nagród można znaleźć TUTAJ.