Generalnie bardzo lubię Douglasa, choć nie we wszystkich filmach. Najlepszą kreację stworzył bez wątpienia w "Wall Street", gdzie jako cyniczny rekin giełdowy zdominował cały film i słusznie zgarnął Oscara. Później kilka razy rozwijał ten wizerunek, choćby w brawurowej "Grze" Finchera - już od pierwszych scen Douglas gra ze swym emploi. Bardzo dobre role zagrał w "Chińskim syndromie", "Czarnym deszczu", "Wojnie państwa Rose" (klimatu i sukcesu filmu nie udało się powtórzyć później w "Mr. and Mrs. Smith"), "Fatalnym zauroczeniu" i "Cudownych chłopcach"; wybitną w "Upadku". W słabych produkcjach, mało ambitnych i czysto rozrywkowych też potrafi błyszczeć - "O czym marzą faceci" czy "Teściowe".

Czasem Douglasa zawodzi szósty aktorski zmysł. Osobiście nie lubię jego filmów z okresu kina nowej przygody - "Miłość, szmaragd i krokodyl" i "Klejnot Nilu", choć świadczą o szerokich możliwościach aktora. Słabiej moim zdaniem wypadł w "Duch i mrok", "Nagim instynkcie", "Miłość w Białym Domu". W dobrym "Trafficu" był zaledwie przyzwoity.

Nie do końca podobają mi się filmy, w jakich obecnie gra - średnie komedie i słabe sensacje, czyli "Strażnik" i "Ja, Ty i On". Denerwuje mnie też jego chęć bycia młodym za wszelką cenę. Jest jakiś taki ponaciągany i sztuczny.

Ale zobaczymy, co dalej. Faktem bowiem jest, że Douglas to wybitny aktor. W jego karierze bez wątpienia więcej jest sukcesów (także jako producent - "Lot nad kukułczym gniazdem") niż porażek, które są nieodłącznym elementem pracy aktora. Myślę, że zostanie zapamiętany jako wytrawny aktor, nie jako syn Kirka, co jest wielkim komplementem, gdyż niewątpliwie ciężko było robić karierę ze świadomością, że zawsze będzie się porównywanym do ojca. Douglasowi udało się osiągnąć samodzielną pozycję i szacunek. Wielki aktor.