Wszystkie dotychczasowe komedie Judda Apatowa, choć zrealizowane za pieniądze wielkich wytwórni, były przedsięwzięciami w pełni autorskimi. Wzorem swojego mistrza Johna Cassavetesa twórca "Wpadki" łączył na planie funkcje scenarzysty, reżysera i producenta, a przed kamerę zapraszał zaprzyjaźnionych aktorów, żonę, a nawet córki. Filmy łączył też podobny typ bohatera – niedojrzałego mężczyzny odkrywającego (czasem wbrew sobie) zalety statecznego życia. Pozornie "Wykolejona" stanowi nowe otwarcie w filmografii Apatowa. Reżyser podzielił się obowiązkami scenopisarskimi ze swoją gwiazdą Amy Schumer, przy kompletowaniu obsady zrezygnował ze starej gwardii (Rogen, Mann, Hill, Rudd), a w centrum ekranowych zdarzeń umieścił kobietę. Kluczowe składniki twórczości nowojorczyka pozostały jednak bez zmian – pod grubą warstwą ryzykownego, rubasznego humoru wciąż kryją się spore pokłady wrażliwości oraz krzepiące przesłanie o potędze tradycyjnych wartości.
Tytułowa wykolejona to Amy, reporterka popularnego magazynu dla mężczyzn. W dzieciństwie bohaterka usłyszała od ojca, że monogamia jest niemożliwa. Teoria została poparta przykładem – rodzice dziewczynki rozwiedli się wkrótce z powodu zamiłowania pana domu do butelki i pozamałżeńskiego seksu. Lata później sypialnia bohaterki przypomina halę odlotów na Okęciu. Choć wśród przewijających się przez nią licznych kochanków nie brakuje panów przebąkujących o stabilizacji i poważnym związku, serce Amy pozostaje niewzruszone. Kiedy jednak naczelna zleci naszej playgirl napisanie artykułu o cenionym chirurgu Aaronie Connersie, sprawy przybiorą oczekiwany w hollywoodzkiej komedii obrót.
Kiedyś twarzą kina Apatowa był wiecznie upalony Seth Rogen, dziś jest nią Schumer – wschodząca gwiazda stand upu i autorka nadawanego przez Comedy Central programu "Inside Amy Schumer". Tę parę łączy całkiem sporo. Nie wyglądają jak bywalcy okładek "Vanity Fair" i "Cosmo", trudno ich przegadać, a dystans do własnej osoby łączą z ostrym jak żyletka, niegrzecznym dowcipem. Aktorkę dzielnie wspierają przed kamerą Bill Hader w roli zakochanego doktora, Brie Larson jako wierząca w monogamię młodsza siostra, LeBron James grający LeBrona Jamesa – najlepszego kumpla Aarona, wreszcie wyśmienita, karykaturalna Tilda Swinton wcielająca się w przełożoną bohaterki, Annę Wintour świata magazynów dla mężczyzn.
Apatow i Schumer potrafią opowiedzieć historię rozerotyzowanego kopciuszka i jej księcia w kitlu w zaskakujący, świeży sposób. Z jednej strony żartują bez zahamowań (z seksu, kryzysu męskości, poziomu współczesnego dziennikarstwa), z drugiej – pokazują w dojrzały i przenikliwy sposób dynamikę damsko-męskich relacji. Nie unikają przy tym pytań, którymi twórcy komedii romantycznych raczej nie zaprzątają sobie głów. Na przykład, jak duży wpływ na nasze podejście do związków mają geny oraz wychowanie? I dlaczego mimo kolejnych zdobyczy feminizmu wciąż obowiązują podwójne standardy moralności (facet-hulaka to playboy, kobieta – puszczalska)? Tradycyjnie u Apatowa każda, nawet najbardziej stereotypowa na pierwszy rzut oka postać odkrywa przy bliższym poznaniu drugie oblicze. Zafiksowany na punkcie odżywek mięśniak okazuje się wrażliwcem, którego łatwo zranić; drużyna gwiazd NBA – wierną fanbazą "Downton Abbey"; uzależniony od "Minecrafta" nastoletni geek – uważnym obserwatorem życia rodzinnego.
"Wykolejona" to właśnie w dużej mierze opowieść o rodzinie, która bywa często źródłem toksycznych emocji, traumatycznych wspomnień i złych nawyków. W kryzysowych sytuacjach staje się jednak niezawodną siatką bezpieczeństwa. Gdy nasze życie wpada w koleiny, wyciągnięte dłonie bliskich są jak dźwig pomagający wrócić na właściwy tor.
Tytułowa wykolejona to Amy, reporterka popularnego magazynu dla mężczyzn. W dzieciństwie bohaterka usłyszała od ojca, że monogamia jest niemożliwa. Teoria została poparta przykładem – rodzice dziewczynki rozwiedli się wkrótce z powodu zamiłowania pana domu do butelki i pozamałżeńskiego seksu. Lata później sypialnia bohaterki przypomina halę odlotów na Okęciu. Choć wśród przewijających się przez nią licznych kochanków nie brakuje panów przebąkujących o stabilizacji i poważnym związku, serce Amy pozostaje niewzruszone. Kiedy jednak naczelna zleci naszej playgirl napisanie artykułu o cenionym chirurgu Aaronie Connersie, sprawy przybiorą oczekiwany w hollywoodzkiej komedii obrót.
Kiedyś twarzą kina Apatowa był wiecznie upalony Seth Rogen, dziś jest nią Schumer – wschodząca gwiazda stand upu i autorka nadawanego przez Comedy Central programu "Inside Amy Schumer". Tę parę łączy całkiem sporo. Nie wyglądają jak bywalcy okładek "Vanity Fair" i "Cosmo", trudno ich przegadać, a dystans do własnej osoby łączą z ostrym jak żyletka, niegrzecznym dowcipem. Aktorkę dzielnie wspierają przed kamerą Bill Hader w roli zakochanego doktora, Brie Larson jako wierząca w monogamię młodsza siostra, LeBron James grający LeBrona Jamesa – najlepszego kumpla Aarona, wreszcie wyśmienita, karykaturalna Tilda Swinton wcielająca się w przełożoną bohaterki, Annę Wintour świata magazynów dla mężczyzn.
Apatow i Schumer potrafią opowiedzieć historię rozerotyzowanego kopciuszka i jej księcia w kitlu w zaskakujący, świeży sposób. Z jednej strony żartują bez zahamowań (z seksu, kryzysu męskości, poziomu współczesnego dziennikarstwa), z drugiej – pokazują w dojrzały i przenikliwy sposób dynamikę damsko-męskich relacji. Nie unikają przy tym pytań, którymi twórcy komedii romantycznych raczej nie zaprzątają sobie głów. Na przykład, jak duży wpływ na nasze podejście do związków mają geny oraz wychowanie? I dlaczego mimo kolejnych zdobyczy feminizmu wciąż obowiązują podwójne standardy moralności (facet-hulaka to playboy, kobieta – puszczalska)? Tradycyjnie u Apatowa każda, nawet najbardziej stereotypowa na pierwszy rzut oka postać odkrywa przy bliższym poznaniu drugie oblicze. Zafiksowany na punkcie odżywek mięśniak okazuje się wrażliwcem, którego łatwo zranić; drużyna gwiazd NBA – wierną fanbazą "Downton Abbey"; uzależniony od "Minecrafta" nastoletni geek – uważnym obserwatorem życia rodzinnego.
"Wykolejona" to właśnie w dużej mierze opowieść o rodzinie, która bywa często źródłem toksycznych emocji, traumatycznych wspomnień i złych nawyków. W kryzysowych sytuacjach staje się jednak niezawodną siatką bezpieczeństwa. Gdy nasze życie wpada w koleiny, wyciągnięte dłonie bliskich są jak dźwig pomagający wrócić na właściwy tor.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
