Oparte na prozie noblistki Doris Lessing "Idealne matki" miały być zapewne filmem pikantnym jak pieprz cayenne i obrazoburczym niczym twórczość Luisa Buñuela. Finalny efekt w najlepszym wypadku przypomina jednak operę mydlaną, w najgorszym – mokre sny pań w średnim wieku. Może wstrząsnąć tymi, dla których na wyżyny szokowania wspięli się niszczący świętą polską rodzinę kryptogej z "Klanu" albo uzależniona od narkotyków, mieszkająca "Na Wspólnej" Ola.
Punkt wyjścia był akurat ciekawy: znudzona małżeństwem Roz wdaje się w romans z dorastającym synem swojej najlepszej przyjaciółki, owdowiałej Lil. Wkrótce ta ostatnia ląduje w łóżku z latoroślą Roz. Pomimo początkowych niesnasek miłosny czworokąt zdaje się funkcjonować bez zakłóceń. W ramionach gierojów rozbudzone erotycznie mamy przeżywają drugą młodość, a ich kochankowie przechodzą przyspieszony kurs dojrzałości. Jak śpiewała jednak Anna Jantar: Nic nie może przecież wiecznie trwać, za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić.
Być może scenariusz wybitnego adaptatora literatury Christophera Hamptona ("Pokuta", "Niebezpieczne związki") krył w sobie zalążek zgryźliwej satyry obyczajowej. Być może było w nim miejsce na przewrotne studium psychologiczne dwóch kobiet, które powinny być ze sobą, ale z różnych powodów wikłają się w zastępcze (i przez to niespełnione) heteroseksualne związki. Tego, niestety, nigdy się nie dowiemy. Reżyserka Anne Fontaine czyta bowiem tę historię jako melodramat. Opowiada ją w dodatku z zaciśniętą szczęką i subtelnością słonia, bez krztyny poczucia humoru. W efekcie film robi się groteskowy i niezamierzenie zabawny. Przy odrobinie dystansu ogląda się go jak najlepszą komedię.
Ufające reżyserce aktorki Robin Wright i Naomi Watts brną w kolejne psychologiczne fałsze. Żal mi ich tym bardziej, że na potrzeby filmu porzuciły hollywoodzki splendor, oddając kamerze swoje zmarszczki, zmęczenie i pozbawione złudzeń spojrzenia. Partnerujący im James Frecheville i Xavier Samuel nie mają za wiele do grania. Muszą tylko zrzucać na sygnał ciuchy i prężyć kaloryfery na brzuchach. Fontaine filmuje ich ciała w taki sposób, jakby znajdowali się na planie nowego spotu Old Spice. Skojarzenia z reklamą dezodorantu budzą również okoliczności przyrody, w których rozgrywają się "Matki". Bajeczne australijskie plaże wydaje się świetną miejscówką na wakacyjny wypoczynek. Szkoda, że przechadzający się po nich bohaterowie są tak sztuczni i niesympatyczni.
Punkt wyjścia był akurat ciekawy: znudzona małżeństwem Roz wdaje się w romans z dorastającym synem swojej najlepszej przyjaciółki, owdowiałej Lil. Wkrótce ta ostatnia ląduje w łóżku z latoroślą Roz. Pomimo początkowych niesnasek miłosny czworokąt zdaje się funkcjonować bez zakłóceń. W ramionach gierojów rozbudzone erotycznie mamy przeżywają drugą młodość, a ich kochankowie przechodzą przyspieszony kurs dojrzałości. Jak śpiewała jednak Anna Jantar: Nic nie może przecież wiecznie trwać, za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić.
Być może scenariusz wybitnego adaptatora literatury Christophera Hamptona ("Pokuta", "Niebezpieczne związki") krył w sobie zalążek zgryźliwej satyry obyczajowej. Być może było w nim miejsce na przewrotne studium psychologiczne dwóch kobiet, które powinny być ze sobą, ale z różnych powodów wikłają się w zastępcze (i przez to niespełnione) heteroseksualne związki. Tego, niestety, nigdy się nie dowiemy. Reżyserka Anne Fontaine czyta bowiem tę historię jako melodramat. Opowiada ją w dodatku z zaciśniętą szczęką i subtelnością słonia, bez krztyny poczucia humoru. W efekcie film robi się groteskowy i niezamierzenie zabawny. Przy odrobinie dystansu ogląda się go jak najlepszą komedię.
Ufające reżyserce aktorki Robin Wright i Naomi Watts brną w kolejne psychologiczne fałsze. Żal mi ich tym bardziej, że na potrzeby filmu porzuciły hollywoodzki splendor, oddając kamerze swoje zmarszczki, zmęczenie i pozbawione złudzeń spojrzenia. Partnerujący im James Frecheville i Xavier Samuel nie mają za wiele do grania. Muszą tylko zrzucać na sygnał ciuchy i prężyć kaloryfery na brzuchach. Fontaine filmuje ich ciała w taki sposób, jakby znajdowali się na planie nowego spotu Old Spice. Skojarzenia z reklamą dezodorantu budzą również okoliczności przyrody, w których rozgrywają się "Matki". Bajeczne australijskie plaże wydaje się świetną miejscówką na wakacyjny wypoczynek. Szkoda, że przechadzający się po nich bohaterowie są tak sztuczni i niesympatyczni.
Moja ocena:
3
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
