Seria konsol Sony PlayStation od zawsze kojarzy mi się przede wszystkim z genialnymi tytułami na wyłączność. Jednym z nich jest "God of War II" z 2007 roku. Seria z charakterystycznym herosem w roli głównej była wówczas dość młoda. Do dzisiaj doczekaliśmy się aż siedmiu odsłon. Jedynka wypuszczona w 2005 roku bardzo szybko doczekała się kontynuacji. Trochę mnie to martwiło. Z drugiej strony Santa Monica Studios to porządny deweloper, którego nie śmiałbym posądzać o niedopracowanie konkretnego produktu na premierę. Mimo wszystko miałem lekkie obawy. Po "God of War II" sięgnąłem na konsoli PlayStation3. Czy kontynuacja przygód Kratosa okazała się udaną grą?
Oprawa wizualna jest dwojaka. Zdecydowanie lepiej ogrywać "God of War II" na konsoli siódmej generacji. Tam prezentuje się najlepiej i tak też działa pod względem technicznym. Odradzam wersję z PlayStation Vita. Ogólnie jeszcze nie było czuć wielkiego postępu graficznego i technologicznego. Ten pokazał swoje pełne oblicze dopiero w dniu premiery "Uncharted 2: Pośród złodziei", czyli 13 października 2009 roku. Muzycznie i dźwiękowo to porządna produkcja. Walki brzmią jak trzeba. Muzyka pasuje do fabuły i stylistyki oprawy graficznej, współtworząc z tymi elementami klimatyczną całość.
Historia w "God of War II" to coś, dla czego warto zacząć przygodę z grami. Nie od dziś wiemy, że gry wideo mogą cechować się inną narracją niż filmy, seriale i książki. Gracz wciela się w Kratosa, czyli potężnego wojownika ze starożytnej Grecji. Zdradzony przez Zeusa wyrusza w podróż, aby spotkać się z Siostrami Przeznaczenia. Więcej nie chcę streszczać, gdyż nawet dzisiaj warto zagrać w "God of War II".
Dubbing jest genialny. Głosy w większości przypadków pasują do postaci. Szczególnie do głównego bohatera. Scenariusz także zasługuje na pochwałę. W końcu przyjdzie nam poznać bóstwa i inne stworzenia znane z mitologii greckiej. Jest to jedna z moich ulubionych epok literackich. Na lekcjach historii nie nudziłem się, gdy omawiano podboje Aleksandra Macedońskiego, inwazję Kserksesa itd. Jednak "God of War II" to przede wszystkim fantastyka i to nie byle jaka. Właśnie tak powinno wyglądać przeniesienie postaci znanych z mitologii do gier. Wielkie brawa dla Santa Monica Studios.
Rozgrywkę prowadzimy za pomocą pada. Opcji było kilka. DualShock2, Sixaxis i wreszcie DualShock3. Najlepiej sprawuje się ten ostatni. "God of War II" to gra akcji prowadzona z perspektywy trzeciej osoby. Bardzo ważnym aspektem jest w niej platformowa konstrukcja poziomów. Moim zdaniem zostało to zrealizowane wzorowo. Lokacje są ciekawe i wymagają od gracza orientowania się w terenie w celu wykonania uniku itp.
Walka to największe dobro tej gry wideo. Wygląda zjawiskowo, spektakularnie i potrafiła swego czasu wgnieść w fotel. Zwłaszcza kilka konkretnych sekwencji. Przesadzam z cukrem, bo znajdziemy w tej produkcji także gorycz. Jest nią poziom trudności. Próg wejścia w "God of War II" był bardzo wysoki. Może nie tak, jak w "Demon's Souls", ale zdecydowanie nie była to gra dla każdego, a tym bardziej dla nowicjuszy. Wielka szkoda. Na początku bardzo się z nią męczyłem.
Kampania fabularna dla jednego gracza mogłaby być nieco dłuższa. W końcu ta gra nie oferuje niczego więcej. Arsenał, którym dysponujemy, nie jest zbyt pokaźny. To kolejna wada. Natomiast różnorodność przeciwników to element godny pochwały. Za olbrzymią ujmę "God of War II" muszę uznać wysoki stopień powtarzalności w walce. Ciosów nie jest za wiele. W dodatku starcia bazują na zaledwie kilku mechanikach. Wielka szkoda.
Suma sumarum, "God of War II" to dobra gra, której dość wiele zabrakło do bycia produktem wybitnym. Mimo wszystko polecam wersję na Sony PlayStation3. Jest najładniejsza i działa najlepiej. Warto zrobić to jak najszybciej, bo data ważności tego przyszłego klasyka niebawem minie.
Oprawa wizualna jest dwojaka. Zdecydowanie lepiej ogrywać "God of War II" na konsoli siódmej generacji. Tam prezentuje się najlepiej i tak też działa pod względem technicznym. Odradzam wersję z PlayStation Vita. Ogólnie jeszcze nie było czuć wielkiego postępu graficznego i technologicznego. Ten pokazał swoje pełne oblicze dopiero w dniu premiery "Uncharted 2: Pośród złodziei", czyli 13 października 2009 roku. Muzycznie i dźwiękowo to porządna produkcja. Walki brzmią jak trzeba. Muzyka pasuje do fabuły i stylistyki oprawy graficznej, współtworząc z tymi elementami klimatyczną całość.
Historia w "God of War II" to coś, dla czego warto zacząć przygodę z grami. Nie od dziś wiemy, że gry wideo mogą cechować się inną narracją niż filmy, seriale i książki. Gracz wciela się w Kratosa, czyli potężnego wojownika ze starożytnej Grecji. Zdradzony przez Zeusa wyrusza w podróż, aby spotkać się z Siostrami Przeznaczenia. Więcej nie chcę streszczać, gdyż nawet dzisiaj warto zagrać w "God of War II".
Dubbing jest genialny. Głosy w większości przypadków pasują do postaci. Szczególnie do głównego bohatera. Scenariusz także zasługuje na pochwałę. W końcu przyjdzie nam poznać bóstwa i inne stworzenia znane z mitologii greckiej. Jest to jedna z moich ulubionych epok literackich. Na lekcjach historii nie nudziłem się, gdy omawiano podboje Aleksandra Macedońskiego, inwazję Kserksesa itd. Jednak "God of War II" to przede wszystkim fantastyka i to nie byle jaka. Właśnie tak powinno wyglądać przeniesienie postaci znanych z mitologii do gier. Wielkie brawa dla Santa Monica Studios.
Rozgrywkę prowadzimy za pomocą pada. Opcji było kilka. DualShock2, Sixaxis i wreszcie DualShock3. Najlepiej sprawuje się ten ostatni. "God of War II" to gra akcji prowadzona z perspektywy trzeciej osoby. Bardzo ważnym aspektem jest w niej platformowa konstrukcja poziomów. Moim zdaniem zostało to zrealizowane wzorowo. Lokacje są ciekawe i wymagają od gracza orientowania się w terenie w celu wykonania uniku itp.
Walka to największe dobro tej gry wideo. Wygląda zjawiskowo, spektakularnie i potrafiła swego czasu wgnieść w fotel. Zwłaszcza kilka konkretnych sekwencji. Przesadzam z cukrem, bo znajdziemy w tej produkcji także gorycz. Jest nią poziom trudności. Próg wejścia w "God of War II" był bardzo wysoki. Może nie tak, jak w "Demon's Souls", ale zdecydowanie nie była to gra dla każdego, a tym bardziej dla nowicjuszy. Wielka szkoda. Na początku bardzo się z nią męczyłem.
Kampania fabularna dla jednego gracza mogłaby być nieco dłuższa. W końcu ta gra nie oferuje niczego więcej. Arsenał, którym dysponujemy, nie jest zbyt pokaźny. To kolejna wada. Natomiast różnorodność przeciwników to element godny pochwały. Za olbrzymią ujmę "God of War II" muszę uznać wysoki stopień powtarzalności w walce. Ciosów nie jest za wiele. W dodatku starcia bazują na zaledwie kilku mechanikach. Wielka szkoda.
Suma sumarum, "God of War II" to dobra gra, której dość wiele zabrakło do bycia produktem wybitnym. Mimo wszystko polecam wersję na Sony PlayStation3. Jest najładniejsza i działa najlepiej. Warto zrobić to jak najszybciej, bo data ważności tego przyszłego klasyka niebawem minie.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
