„Gran Turismo” to obecnie klasyk pierwszej konsoli od Sony. W 1997 roku rozbudzał emocje wielu graczy na całym świecie, dominując i praktycznie zawłaszczając sobie wówczas rynek gier wyścigowych. Masa ludzi uważała, że była to niemalże gra idealne, z czym oczywiście nie mogłem się zgodzić.
„Gran Turismo” zdarzyło mi się ogrywać u kolegi, kilka lat po premierze tego tytułu. Byłem młodym grajkiem, jednak nie trzeba było mieć niezwykle bystrego wzroku i słuchu, żeby stwierdzić, że ten tytuł ekskluzywny na Sony PlayStation wyglądał i brzmiał świetnie. Lepszą pod tym względem grą było dopiero „Gran Turismo 2”. Technicznie także należy zaliczyć ją do majstersztyków. Błędy w „Gran Turismo” były czymś rzadko spotykanym. Przede wszystkim należy pochwalić piękne jak na tamte czasy brzmienie wszystkich aut umieszczonych w grze.
Liczba samochodów dostępnych wówczas do wyboru budziła wrażenie. Było ich tak wiele, że trudno było wybrać, czym chciałbym się ścigać. Przede wszystkim nie był to wybór pozorny, gdyż każde auto miało inną specyfikację i odmienny model jazdy. Wiele teraźniejszych gier wyścigowych mogłoby się uczyć od tego klasyka z 1997 roku.
Nie podobała mi się forma szkoleń przed jazdą. Moim zdaniem burzyła tylko spójność gry, odwlekając niepotrzebnie to, co najlepsze, czyli wyścigi na torach jazdy. Mam zastrzeżenia także do zachowania auta na terenie innym, niż asfaltowa nawierzchnia. Uważam, że jest zbyt chaotycznie i przekombinowanie. Nie raz łapałem się za głowę z niedowierzania, co się wyprawia z moim sportowym samochodem na trawie. „Gran Turismo” to przede wszystkim gra, która powinna bawić, jednak deweloper poszedł mocno w symulacyjny tryb rozgrywki, co niekoniecznie wyszło tej produkcji na zdrowie.
Dostępne wersje wyścigów i tory jazdy, po których przyszło mi się poruszać oceniam pozytywnie, jednak bez zbytecznego przechwalania ich. Tryby rozgrywki są tak samo, jak plansze proste w swej koncepcji i konstrukcji, ale zarazem ładne w swej prostocie.
Prowadzenie autami sumarycznie wygląda dobrze, ale uważam, że mogło być lepiej. Nie wykorzystano tutaj kilku sztuczek, które pojawiły się dopiero w drugiej części.
Podsumowując, „Gran Turismo” to dobra produkcja, którą polecę każdemu fanowi gier wyścigowych. Uważam, że jest to także obowiązkowy tytuł ekskluzywny dla wszystkich posiadaczy pierwszej konsoli od firmy Sony.
„Gran Turismo” zdarzyło mi się ogrywać u kolegi, kilka lat po premierze tego tytułu. Byłem młodym grajkiem, jednak nie trzeba było mieć niezwykle bystrego wzroku i słuchu, żeby stwierdzić, że ten tytuł ekskluzywny na Sony PlayStation wyglądał i brzmiał świetnie. Lepszą pod tym względem grą było dopiero „Gran Turismo 2”. Technicznie także należy zaliczyć ją do majstersztyków. Błędy w „Gran Turismo” były czymś rzadko spotykanym. Przede wszystkim należy pochwalić piękne jak na tamte czasy brzmienie wszystkich aut umieszczonych w grze.
Liczba samochodów dostępnych wówczas do wyboru budziła wrażenie. Było ich tak wiele, że trudno było wybrać, czym chciałbym się ścigać. Przede wszystkim nie był to wybór pozorny, gdyż każde auto miało inną specyfikację i odmienny model jazdy. Wiele teraźniejszych gier wyścigowych mogłoby się uczyć od tego klasyka z 1997 roku.
Nie podobała mi się forma szkoleń przed jazdą. Moim zdaniem burzyła tylko spójność gry, odwlekając niepotrzebnie to, co najlepsze, czyli wyścigi na torach jazdy. Mam zastrzeżenia także do zachowania auta na terenie innym, niż asfaltowa nawierzchnia. Uważam, że jest zbyt chaotycznie i przekombinowanie. Nie raz łapałem się za głowę z niedowierzania, co się wyprawia z moim sportowym samochodem na trawie. „Gran Turismo” to przede wszystkim gra, która powinna bawić, jednak deweloper poszedł mocno w symulacyjny tryb rozgrywki, co niekoniecznie wyszło tej produkcji na zdrowie.
Dostępne wersje wyścigów i tory jazdy, po których przyszło mi się poruszać oceniam pozytywnie, jednak bez zbytecznego przechwalania ich. Tryby rozgrywki są tak samo, jak plansze proste w swej koncepcji i konstrukcji, ale zarazem ładne w swej prostocie.
Prowadzenie autami sumarycznie wygląda dobrze, ale uważam, że mogło być lepiej. Nie wykorzystano tutaj kilku sztuczek, które pojawiły się dopiero w drugiej części.
Podsumowując, „Gran Turismo” to dobra produkcja, którą polecę każdemu fanowi gier wyścigowych. Uważam, że jest to także obowiązkowy tytuł ekskluzywny dla wszystkich posiadaczy pierwszej konsoli od firmy Sony.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
