znakomite dialogi. znakomite. trochę

rewelacyjne operowanie skrótem myślowym plus precyzyjny dobór i bezlitosne wyszydzenie
manii anty i prohomoseksualnej, i najbardziej rozpowszechnionych postaw społecznych dot.
tego zjawiska. dzika podejrzeliwość

puenta, Ferdynand i Paździoch, wojujący narodowcy i tradycjonaliści, zahacząjący o homofobów, dokonujący potajemnego face to face "ujawnienia", mimo ze nie są homoseksualistami, że się brzydzą, ale sami zaczynają się znajdować [Fedrdynand} w kręgu podejrzeń, a także uważają, ze jedyną szansą na przetrwanie spoleczne jest konformizm posunięty do absurdu, podsumowujący to tekstem "napijmy się wódki, bo to w końcu jest TA rzecz, ktorą mężczyźni najbardziej lubią robić razem" - po prostu mistrzostwo, rekord świata i okolic :] właściwie nic się nie zmienia, poza kolejnym dopasowaniem się do trendów, bez konsekweencji, dla swiętego spokoju duszy i społecznego sumienia.

zawodowo odmalowana paranoja społeczna nt. homoseksualizmu. para dwóch celebryckich gejów ma ratlerka - fryzjer z dołu też ma takiego psa, wniosek : gej ! - no ale co w tym dziwnego, przeciez... fryzjer... a fryzjerzy - wiadomo... gejem pachną od zawsze ;] trzy, cztery zdania i lepsza analiza społecznych szajb i przesądów niż w niejedenym sążnistym publicystycznym programie czy medialnym wynurzeniu.

samo słowo "coming out/ujawnienie", ktore przy świrze homoseksualnym w społeczeństwie, w którym najdrobiniejszy gest i zachowanie odbiegające od zapyziałego wzorca męskości 100 % [który Halina definiuje celnie opisując własnego męza] ściąga na delikwenta uwagę podejrzliwego społeczeństwa, zaczyna żyć własnym życiem i przestaje mieć dodatkowe znaczenia - "ujawnienie" oznacza już tylko homseksualny coming out, nic innego, nic poza tym. coming out, który wiedzie do ostateczności - do zagarnięcia wszystkich, bo nikt nie chce zostać na boku, każdy się brzydzi homoseksualizmu i w zasadzie jest przeciw, ale skoro coming outy sypią się jak z rękawa, to z drugiej strony znacznie gorszą rzeczą okazuje się pozostawanie w mniejszości i wbrew trendom. polska natura ? a jakże.

polacy uchodzą za szlachetkow, panów na zagrodzie, a tymczasem sami wiemy dobrze, ześmy jednym z najbardziej stadnych narodów w Europie. indywidualizm w Polsce nie istnieje. nasza polska duma z bycia "na przekór" kreśli pokraczne figury w kierunkach całkowicie oraz kuriozalnie przeciwnych sobie samej, i tutaj Kiepscy piętnują to z pełną ironią. jestesmy oportunistami, bronimy ideałów tylko do momentu, kiedy nas to nic nie kosztuje albo jesteśmy w licznej grupie. potem rejterujemy, choćby tylkko symbolicznie, żeby samych siebie przekonać i dostać rozgrzeszenie w jakiejś piwnicy, jak w małym kofesjonale obłudy i zakłamania.

ewolucja postaw. od homofoba do coming outu - w kilku scenach. kto tak umie ? sama w sobie komiczna maksymalnie. i rewelacyjnie zagrana przez Kotysa i Grabowskiego zwłaszcza. lepsza ponad normę Sztuka. za mało, zdecydowaie za mało wyorzystywana jest Renata Pałys, ktora, jak ma miejsce i przestrzen, to po prostu kosi równo z trawą i czego mi brakuje czasami, to większych partii dialogowych dla niej.

tak trzymac, świetny odcinek. taki jak 90 % od kiedy Waldek znikł i pani Feldman nas opuściła [niestety, ale postać Babki nic nie wnosiła].

Waldek i jego żona - słaby punkty, Żukowski - mam wrażenie - jest w Kiepskich już tylko w celach marketingowych, ta postać nic nie wnosi, teksty przez nią wygłaszana są męczące, przeżył się, zdewaluował, aczkolwiek, imo, nigdy nie miał żadnej roli do odegrania ponad rolę głupawego chłopca. a to za mało, bo każda postać w Kiepskich, poza nim, jest wielokrotnie złożona i uniwersalna. Jego zony zupełnie nie rozumiem, nie rozumiem sensu jej istnienia w tym towarzystwie. chodzi chyba o nowalijkę dla samej nowalijski, innego wwytłumaczenia nie znajduję.