Socrealistyczny produkcyjnia opowiadajacy o zyciu dyrektorow pewnej fikcyjnej fabryki. Temat wyjatkowo nieciekawy, jednak sam film jest niezly. Po latach oglada sie go zreszta inaczej.
W odcinku nr 4 na przyklad w sposob niezamioerzony pokazano latwy sposob, aby kogos zwyczajnie udupic wyrzucajac z pracy z tzw. wilczym biletem. Oczywiscie na potrzeby scenariusza, sprawe w nastepnych odcinkach ugladzono.

W ogole problemy dyrektorow np. z niezyciowymi normami, z brakami fachowcow, problamami z podzialem mieszkan, obowiazkowym stazem po studiach, kombinowaniem jak uciec z zakladu by moc dostac skierowanie na wyjazd do Iraku (tak, tak wielu o tym wtedy marzylo, a Libia i Irak snilo sie po nocach owczesnym inzynierom i robotnikom).

Dziwne ze nikogo nie interesowalo jak sprzedac produkcje. Rynek nie istnial, liczyl sie wylacznie plan.

Ciekawy obraz, troche bedacy usprawiedliwieniem owczesnego systemu i bledow poprzednich wladz, troche bedacym panegirykiem na czesc nowej, swiatlej (gierkowskiej) wladzy.

Warto tez zawsze popatrzec na wielu znanych aktorow, gdy byli b. mlodzi np. Nowicki, Borowski, Seweryn, Barszczewska, Brylska czy swietna jako sekretarka dyrektorow Barbara Burska, pozniejsza zona Ochockiego (St. Tym) z Misia. Ciekawe co sie z nia obecnie dzieje?