Hahah to byla jedna z moich ulubionych kreskowek we wczesnym dziecinstwie. Odcinek z duchem z dylizansu spowodowal u mnoe traume I dlatego zapamietalam ten tytul. Postanowilam to obejzec po 20 latach, wszystkoe odcinki i ocenic kreskowke z perspektywy doroslego. Powiem tak, w dzisiejszych czasach takiego serialu by nikt nie zrobil. Jest duzo powaznych watkow, niektore wrecz ekstremalne jak ten odcinek z fanatykami religijnymi porywajacymi prom kosmiczny. Z jednej strony podziwiam za poruszanie takich mocniejszych tematow, z drugiej strony mam wrazenie,ze jest tam za duzo akcji. Jeden watek nie jest w stanie sie rozwinac a juz skacze sie do innego. Strasznie to meczy i utrudnia ogladnie. Powinni to zrebootowac bo taki bardziej dorosly Johnny Quest ma potencjal ale mam wrazenie,ze tu lezy rezyseria. W jednym odcinku mamy trujacy gas w laboratorium, ryzyko skazenia, szalonego Naukowca, wlamanie do psychiatryka,terrorystow i VR. Zaden watek sie nie rozwinal, serial skacze bardzo chaotycznie. Mam wrazenie, ze tworcy chcieli za bardzo. Brakuje mo tez tam interakcji miedzy postaciami, duzo sie dzieje ale widz nie ma szansy poznac tych postaci bo malo czasu poswieca sie ich osobowosci. Animacja tez sprawia wrazenie pocietej. Podoba mi sie ,ze w porownaniu do kreskowki z lat 60tych dodali Jessy. Ponoc duzo osob hejtowalo ya postac ale moim zdaniem na Ona wiecej osobowosci niz nudny jak flaki z olejem glowny bohater