Trzeci sezon mogę jedynie wyróżnić za ciekawe przedstawienie gry w chowanego (pomijając już to, że niektórzy bohaterowie bardziej byli zainteresowani wygłaszaniem przemów niż ucieczką). Oprócz tego, to masa dziur logicznych, debilnego wręcz zachowania graczy (nie ma sensu powielać tego, co zostało już napisane na tym forum) i kompletnie zbyteczny wątek policjanta.

Natomiast ostatni odcinek... jak to się ciągnęło! Slow-mo, rozkiminy jak w Tsubasie, a na dokładkę główni bohaterowie nagle zapomnieli jak się innych zabija. Nawet chyba organizatorzy gry przysnęli przy tej operze mydlanej, bo nie wiem, czy zauważyliście, ale po tym, jak 333 zrzucił gracza z wcześniejszego sojuszu (nie pamiętam numeru) zapomniano włączyć od razu zegar... i dopiero zrobiono to, jak 333 pozbył się Makłowicza (chociaż wg zasad wystarczyła JEDNA eliminacja do rozpoczęcia kolejnej rundy). Kolejna kwestia, to policjant i jego brat... gość szukał przez 2 sezony wyspy, a jak już znalazł, to w zasadzie nie miało to większego wpływu na fabułę (w końcówce widzimy, że gry nadal są organizowane). Twórcy mogli pokazać w tym czasie koreańskie krajobrazy i dałoby to taki sam efekt, dawno nie pamiętam tak ewidentnego zapychacza czasu. Nie wiem, może gdyby bracia na koniec stoczyli walkę, to uratowałoby to ten wątek? Ale nie, na to nie było czasu, bo wówczas twórcy musieliby ograniczyć ilość zbliżeń na twarz 456 z trzystu do dwustu