Plastikowe aktorstwo, drewniane postacie - najbardziej widoczne w przypadku kena, fatimy i jej partnera, i całej gromadki tabithy, do tego konflikty bez sensu, nagły zanik uzależnienia i pomoc w rozwiązywaniu zagadki butelek w wykonaniu siedmiolatka, na deser każdy odcinek chyba pisał inny scenarzysta na poczekaniu, nie mówiąc o jakichkolwiek odniesieniach do poprzednich wątków z wcześniejszych sezonów. O ile 1. sezon 8/10, to 3 to nuzace zmierza nie do finału.