Nietuzinkowa historia, która zabiera nas w podróż emocjonalną w wewnątrz ludzkiej psychiki, wnikając w najskrytsze sfery duszy.
Tragiczny wypadek postawi na drodze trzy osoby Alexa, Lindę i Maggie.
Poharatane, pełne blizn, niezamkniętych spraw egzystencje piętrzą kolejne schody, po których Alex i Maggie nie mają sił iść dalej, każdy krok to obawa przed nieznanym, strach przez rozczarowanie i odkryciem nierozliczonych rachunków.
W tym konsumpcyjno-komercyjnym świecie swoje miejsce odnajduje autystyczka Linda (doskonała w tej roli, majstersztyk Sigourney Weaver), jest matką Vivienne, choroba pozwala jej na prawie samodzielna egzystencje, poukładała sobie swój świat, który jest perfekcyjny, panuje w nim ład i porządek, mania natręctw daje o tym wciąż znać. Doskonała mimika, ruch ciała, ruch poszczególnych partii, oddziaływanie bardzo dynamiczne na zmiany, akcentowanie sprzeciwu, bardzo żywiołowe reagowanie artykulacją dźwięku np. krzyk, piski, ale też wzmożona radość niezwykły śmiech jak dziecka, szczęśliwego, bez ograniczeń, taka czystość i niewinność.
Alex zaprzyjaźnia sie z Lindą, choć początkowo wszystko ich dzieli i nic nie łączy, poza Vivienne, ta dziwna znajomość, która początkowo nie ma racji bytu nawiązuje więź, która sprawdza się i może egzystować.
Maggie po przejściach kobieta, która próbuje po sklejeniu swojego życia zacząć nowy etap .
Bardzo wzruszająca, nietuzinkowa historia w okolicznościach pięknej przyrody i małomiasteczkowych klimatów unosi nas płatkami śniegu...
Alan Rickman fantastyczny.