Jednakże śledząc zdjęcia, kreowane postacie i fabułę można niejednokrotnie odnieść wrażenie, jakby został nakręcony przez mało doświadczoną i raczej amatorską ekipę filmową, która po prostu idąc tropem twórczości tarantinowskiej miała wystarczająco dużą ilość pieniędzy, doborową obsadę którą można zabłysnąć i dobry sprzęt na zrealizowanie swojego przedsięwzięcia (w internecie natknąłem się na całą masę poczynań amatorskich wytwórni filmowych więc wiem co mówię, z tą różnicą, że bez budżetu i dobrych aktorów a dobrymi chęciami), a tak nic poza tym - film wygląda jak pełnometrażowy odcinek CSI, zaś jeśli chodzi o duży ekran zasługuje na co najwyżej poniżej przeciętny. Próbuje te walory nadrabiać niepotrzebnym i niczemu niesłużącym zapychaniem fabuły przejaskrawionym, bardzo prostym, chamskim, klozetowym, dennym i drewnianym humorem i to jak by na siłę z braku pomysłów niczym Karol Strasburger, ale żadne to to Pulp Fiction, Urodzeni mordercy ani Desperado, a i Willen Defoe nie ratuje sytuacji, a jak by jego rola była "gwoździem programu" ze względu na nazwisko. Wątpię, żeby w tych zabawnych w ramach filmu wątkach również z jego udziałem ktokolwiek z widzów się chociaż uśmiechnął - bo czy rola po prostu zniewieściałego, do tego przerysowanego gliniarza-pedzia jest zabawna? Widocznie tak miało być, ale jego rola w efekcie jest zupełnie sztuczna, niewyrazista, błaha, bez ikry, bez charakteru, jak by jej nie było, tak jak w przypadku filmu całościowo. Postaci są odgrywane tak jak by to był skecz kabaretowy, a nie film - w skrajnie przerysowany sposób popajacowali, porobili durne uśmieszki, krzywe gęby, pogadali, powrzeszczeli, postrzelali i się skończyło. Jeżeli by opisać krótko na ile wart jest ten film, wystarczyło by powiedzieć, że w cale nie jest lepszy od filmu "Chłopaki nie płaczą", przy czym biorąc pod uwagę wiarygodność i tak już maksymalnie usztywnionych postaci, w ogóle się nie umywa do polskiej komedii, a jeżeli coś ją tutaj przewyższa to tylko i wyłącznie budżet filmowy. Jeden z bardziej przereklamowanych i przecenianych filmów, kiczowaty i nie ma w nim absolutnie nic, co by zasługiwało na miano dobrego, stąd zasłania się moralizatorstwem mitu sprawiedliwości społecznej. Ogólnie to strata czasu. Aż trudno mi w to uwierzyć, że w obliczu tej kabotyńskiej bufonady nieudolnie kopiującej twórczość Tarantino dotrwałem do końca.